دانش دوست
همه چیز در بارۀ سی تی اسکن
امروزه سی تی اسکن یک وسیله تشخیصی با ارزش برای یافتن بیماری هاست. این روش تقریباً بی خطر و بدون درد است و به خصوص، برای اندازه گیری پیشرفت بیماری در طی درمان و بعد از آن سودمند است. «سی» مخفف کامپیوتر (رایانه)، «تی» مخفف تومو، که در زبان یونانی به معنای برش است؛ و «اسکن» به معنی رسم کردن و جست و جو کردن (روبیدن) است. در واقع این روش، نوعی پرتونگای رایانه ای است که در آن، توموگرافی یعنی برش نگاری از قسمت های بدن انجام می شود. این روش هر چند با پرتو ایکس سر و کار دارد، اما خطرات عکسبردای معمولی با پرتو ایکس را ندارد.
دستگاه سی تی اسکن حداقل پنج فعالیت را انجام می دهد:
1- اشعه یا پرتو: یک لامپ پرتو ایکس، یک دسته اشعه را روی لایه یا مقطعی از بدن که مورد نظر است، متمرکز می کند. چون جذب پرتوایکس در بافت های مختلف بدن متفاوت است، تصویری که ایجاد خواهد شد نیز متفاوت خواهد بود.
2- گیرنده: گیرنده ها تعداد پرتوهای ایکس باقی مانده پس از عبور دسته پرتو ایکس از بدن را آشکار می کنند. این اطلاعات بعداً به یک رایانه منتقل می شود.
3- چرخش و اسکن: قبل از آن که اطلاعات به رایانه منتقل شود، لامپ پرتو ایکس دور بدن می چرخد تا هزاران اندازه گیری دقیق انجام دهد.
4- رایانه: این بخش، اطلاعات دریافتی از گیرنده ها را تجزیه و تحلیل می کند و در آخر آن را به شکل یک تصویر ویدیویی در می آورد.
5-
[[page 14]]
انتهای پیام /*