مجله کودک 157 صفحه 17

لغت نامۀ قرآنی محمدعلی دهقانی حرف : « ح » « حلال » کلمۀ « حلال » هم مانند کلمۀ « حرام » در جاهای مختلف قرآن مجید آمده است. در بیشتر جاها این دو کلمه در کنار هم به چشم می خورد. علّت هم این است که معنای « حلال » درست مخالف معنای « حرام » است. یعنی : کارهایی که انجام دادن آنها بدون عیب و اشکال است و انسان آزاد است که به دلخواه خودش آنها را انجام بدهد. و یا خوردنی هایی که از طرف خدا « پاک » شناخته شده و انسان می تواند هر وقت و هر مقدار که بخواهد، از آنها استفاده کند. معنای کلمۀ « حلال » بیشتر با کلمۀ « پاک » و معنای کلمۀ « حرام » با کلمۀ « ناپاک » یا « نجس » همراه است. خداوند، انسان را پاک آفریده و دوست دارد که انسان پاک زندگی کند و پاک هم از دنیا برود. بنابر این همۀ چیزهای پلید و ناپاک را برای انسان حرام کرده است. از نظر قرآن، کسانی که « حلال » خدا را « حرام » و حرام خدا را حلال می دانند، از بدترین مردم، و از یاران شیطان هستند. نوعی طاووس استرالیایی به نام « لیربرد » وجود دارد که دم مخصوصی دارد. او از این دم برای جلب توجه طاووس ماده استفاده می کند. حالت دم مانند ابزار موسیقی است که در یونان باستان نواخته می شد.