مجله کودک 172 صفحه 9

چند تا از بچه­ها با تعجّب پرسیدند: «برای همیشه؟!» و او بعد ازکمی فکر کردن جواب داد:«برای همیشۀ همیشه که نه! شاید تا آخرسال ! آخه قراره انقلاب بشود.» بچه­ها ، تا کلمۀ «انقلاب» را شنیدند،یک دفعه همه با هم هورا کشیدند. آن روز هیچ کدام از بچّه­ها نمی­دانستند «انقلاب» یعنی چه و چه معنایی دارد. اما درآهنگ و صدای این کلمه، شکوه، زیبایی و بزرگی مخصوصی را احساس می­کردند که باعث هیجان وشادی آنها می­شد. محسن، کلاس پنجم بود. پدرش فرهنگی بود و در ادارۀ آموزش و پرورش کار می­کرد. پیش از آن روز، هر وقت راهپیمایی می­شد، فقط دانش­آموزان راهنمایی ودبیرستان درآن شرکت می­کردند. ولی آن روز قرارشده بود بچّه­های کلاس چهارم و پنجم هم در تظاهرات شرکت کنند. صبح، سرصبحانه، وقتی پدر شنید که محسن می­خواهد به تظاهرات برود، خیلی ناراحت شد و این کار را برای محسن قدغن کرد: «تو حقّ نداری به تظاهرات بروی! همین که زنگ تعطیل را زدند، زود سرت را می­اندازی پایین و می­آیی خانه! فهمیدی؟» محسن در جواب پدر، سرش را پایین انداخت وخیلی آرام گفت: «بله.» ولی اصلاً دلش نمی­خواست از بقیّه بچّه­ها جدا شود وبه همین خاطر خیلی نگران بود. پدر، طرفدار شاه نبود. ولی می­ترسید که ماموران شاه به تظاهرکننده­ها حمله کنند و بلایی سر محسن بیاید. محسن مانده بود که بین حرف پدرش وشرکت در تظاهرات با بقیۀ دوستانش، کدام را انتخاب کند. بالاخره زنگ مدرسه به صدا درآمد و همراه آن صدای جیغ وداد وفریاد خوشحالی بچه­ها به آسمان رفت. مدیر مدرسه، اول بچه­های کلاس اول تا کلاس سوم را به خانه فرستاد و بعد شروع کرد به نظم و ترتیب دادن صف­های تظاهرات. چندتا ازآموزگاران در صف اول قرارگرفتند، پشت سر آنها دانش­آموزان کلاس­های چهارم، بعد پنجمی­ها و درآخر چند نفر دیگر از آموزگاران. مدیر و ناظم هم آخر از همه. صف­ها به آرامی ازمدرسه بیرون رفت و در خیابان به حرکت درآمد. بچّه­های کلاس پنجم خیلی خوشحال بودند. با صدای بلند حرف می­زدند و می­خندیدند و سر و صدایی راه انداخته بودند که نگو! موتور دوسیلندر خودرو تماماً از آلومینیوم ساخته شده بود وحجم سیلندر به 499 سی سی می­رسید. طراحی خودرو به صورت سدان (هاچ بک) انجام شده بود.