شهر خرما و نخل و گرما
اهالی بوشهر از گذشتههای دور ، رفت و آمد و نژادها و اقوام مختلفی را در کناره خلیج فارس دیدهاند. به همین دلیل ، لهجهها و گویشهای مختلفی در شهرها و روستاهای این ناحیه وجود دارد. مثلاً در بعضی از روستاهای بوشهر ؛ مردم به زبان عربی صحبت میکنند. علاوه بر این ، لغات هندی ، حبشی (آفریقایی) هم در لهجه ساکنان سواحل و جزایر خلیج فارس شنیده میشود. از مخلوط شدن قومی و نژادی بوشهر با اقوام و نژادهای دیگر، آداب و رسوم متنوع و مختلفی هم ایجاد شده است . مثلاً اهالی بوشهر مانند همه ایرانیها ، مراسم چهارشنبه آخر سال را برپا میدارند . اما آنها عقیده دارند که در شب چهارشنبه سوری نباید نفرینی از دهان کسی خارج شود. همچنین بر این باورند که در روزهای ماه آخر سال (اسفند) جمعاً 1999 قضا و بلا نازل میشود که 999 تای آنها فقط در شب چهارشنبه آخر سال است !
· یزله
جوانان بوشهری در مراسم عروسی با هماهنگی خاصی دست میزنند که در نوع خود کمنظیر است . به این دست افشانی ، یزله گفته میشود . این شادی همگانی با سرود و شعرخوانی نیز همراه است . در همه مراسم شاد، مراسم یزله رواج دارد .
نوعی شعرخوانی هم در بوشهر رایج است که به آن «شروه» میگویند . شروه مانند دوبیتی است و بیشتر در منطقه دشتستان و تنگستان خوانده میشود . در شروهخوانی ، از اشعار مولوی برای شروع کار استفاده میشود .«فائز دشتستانی» یکی از شاعران معروف این منطقه بود که دوبیتی محلی یا شروه میسرود.
هلال ماه تزئینی ساخته شده با الماس بی رنگ و شفاف
[[page 34]]
انتهای پیام /*