مجله کودک 186 صفحه 19

رنگ روی پیراهن آهنی دو مرد جاری شد. امّا بدن­ها محکم­تر از آن بود که با این زخم­های کوچک شکسته شود! در عوض، نوک نیزه­ها در برخورد با زره و سپر، شکست و از خاصیّت افتاد! دو مبارز، مأیوس از نیزه­های شکسته، آنها را روی زمین انداختند و شمشیر خود را از نیام بیرون کشیدند. بعد از آن تا مدّتی جنگ شمشیرها با شدّت و گرمی تمام جریان داشت. امّا از شمشیرها هم کاری ساخته نشد و دو پهلوان با خستگی آنها را هم روی زمین انداختند و برای هم گُرز کشیدند و بر سر و کلّۀ یکدیگر کوبیدند. کمی بعد از شدّت ضربه­ها، دستۀ گُرزهای چند منی هم شکست و از این سلاح نیر کاری برنیامد. این بار دو پهلوان آن­قدر به هم نزدیک شده بودند که گرمای نفس­های یکدیگر را حسّ می­کردند. اسفندیار از یک سو و رستم از سوی دیگر دست پیش بردند و کمربند یکدیگر را گرفتند و شروع به زورآزمایی کردند. هریک سعی داشت دیگری را از روی زین اسب بکند و به زمین بکوبد. تقلّای سختی میان دو مرد کوه­پیکر آغاز شد. تمام زور و نیروی خود را به کار انداخته بودند، امّا دریغ از یک نشانۀ کوچک از شکست یا پیروزی. روز به نیمه رسیده بود. در سپاه رستم ولوله افتاده بود. افراد خسته، نگران و کلافه شده بودند و از این که اجازۀ حرکت نداشتند، عصبانی بودند. فقط یک دستور جنگی همه را سرحال و زنده می­کرد. زواره، برادر ستم، از دیر کردن رستم نگران بود و می­ترسید بلایی به سرش آمده باشد. بالاخره هم طاقت نیاورد و دل به دریا زد و سپاه را به سمت میدان راند و تا نزدیکی سپاه ایران پیش رفت. از آنجا سرداران ایران را با فریادهای خشمگین موردخطاب قرار داد و آنان را به باد دشنام و ناسزا گرفت و هرچه می­توانست به آنان بد و بیراه گفت. درآن طرف، نوش­آذر، پسر اسفندیار، با خشم فریادهای زواره را پاسخ گفت و او هم سیلی از فحش و ناسزا، و تهدید و دشنام به سوی سپاه زابل جاری کرد. صدای فریادهای عصبانی از هر دو طرف به آسمان رفت و افراد دو سپاه به یکدیگر تاختند. ادامه دارد محمد علی دهقانی اسفندیار نام خودرو: ویربل ویند کشور سازنده: آلمان تعداد خدمه: 3 نفر وزن: 22 هزار کیلوگرم نوع اسلحه: 20 میلی­متری فلک و کانن موتور: مای باخ 12 سیلندر حداکثر سرعت: 38 کیلومتر در ساعت