مقصد چهارم طبیعیات

نظریه دوگانه پرستان‌

فریده سوم سایر احکام جسم طبیعی / غرر فی حدوث الأجسام و ذکر الأقوال فیه

کد : 114881 | تاریخ : 13/06/1395

نظریۀ دوگانه پرستان

‏ثنوی دربارۀ آن ذات قدیم، به نور و ظلمت قائل شده است.‏‎[1]‎‏ و ممکن است‏‎ ‎‏مراد ایشان ـ چنانکه محقق خفری‏‎[2]‎‏ گفته است ـ از نور، وجود و از ظلمت،‏‎ ‎
‎[[page 538]]‎‏امکان باشد.‏‎[3]‎

‏البته شمردن این قول از جملۀ اقوالی که در جسم بودن آن ذات قدیم اشتراک نظر‏‎ ‎‏دارند مبنی بر این است که نور، اجسام صغاری باشد که از نیّر منفصل می شوند، یا مراد‏‎ ‎‏از نور معنایی باشد که شامل نیّر مانند قرص خورشید نیز باشد و یا مراد از جسم‏‎ ‎‏معنایی باشد که جسمانی را هم شامل شود.‏

‎[[page 539]]‎

  • )) نقد المحصل، ص 191؛ شرح مواقف، ج 7، ص 221؛ ملل و نحل، ج 1، ص 224 ـ 233.
  • )) شمس الدین محمد بن احمد خفری، یکی از حکما و فلاسفۀ زمان شاه اسماعیل صفوی است. وی نزد صدرالدین محمد دشتکی شیرازی علوم معقول و ـ ظاهراً ـ نزد محقق کرکی علم منقول را فراگرفت و در مواقع مسافرت محقق کرکی، به جای وی به پاسخ سؤالات مردم می پرداخت و محقق بدو کمال وثوق و اطمینان را داشت.     از تألیفات اوست: اثبات الواجب، اثبات الهیولی، تفسیر آیة الکرسی، حلّ ما لاینحل، رساله ای در رمل، حاشیه بر شرح تجرید، شرح حکمة العین و منتهی الادراک در هیئت.     وی در سال 957 ق. درگذشت.
  • )) شرح منظومه، بخش حکمت، ص 264.

انتهای پیام /*