باب دهم در بیان معاد روحانی و حقیقت سعادت و شقاوت

اقوال قائلین به تجرد روح

کد : 115127 | تاریخ : 13/06/1395

اقوال قائلین به تجرد روح

‏و اما طوایف دیگری که قائل به روح هستند و روح را مجرد می دانند، اقوال‏‎ ‎‏مختلفی دارند:‏

‏بعضی از آنها منکر معاد جسمانی هستند و قائلند به اینکه حشر، روحانی می باشد‏‎ ‎‏و این قول از مشائین است.‏‎[2]‎

‏جماعت دیگری که قائل به روح هستند و به معاد جسمانی قائلند، آنها هم اختلاف‏‎ ‎‏دارند؛ مثل متکلمین و بعضی محدثین ما که گفته اند: عین همین بدن و جسم که اجزاء‏‎ ‎‏آن بعد از موت در عالم پراکنده شده، جمع آوری می شود و عین همان بدن است که‏‎ ‎‏روح را به آن القا می کنند و این حشر انسان است که معاد جسمانی و روحانی دارد.‏

‏بعضی از اینها گفته اند: همین اجزاء و ماده را جمع می کنند، و بعضی گفته اند:‏‎ ‎‏نوعش را جمع آوری کرده اگرچه بعضی از آن نباشد. و بعضی گفته اند: اجزاء اصلیه را‏‎ ‎‏دوباره جمع می کنند، و بعضی از جماعت گفته اند: لازم نیست عین همان بدن اول‏
‎[[page 522]]‎‏باشد تا اشکال اعادۀ معدوم و غیر آن لازم بیاید؛ همین قدر که مثل بدن سابق و از اجزاء‏‎ ‎‏بدن سابق و یا غیر آن باشد، کافی است.‏

‏این طایفه به بعضی از آیات مثل: ‏‏«‏أوَ لَیْسَ الَّذِی خَلَقَ السَّمٰوَاتِ وَ الْأرْضَ بِقَادِرٍ‎ ‎عَلَی أنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ‏»‏‎[3]‎‏ استدلال کرده اند و از اخبار هم به روایاتی مثل ‏‏«ضِرس الکافر‏‎ ‎‏یوم القیامة مثل احد»‏‎[4]‎‏ و ‏‏«أهل الجنّة جُرد مُرد»‏‎[5]‎‏ استدلال کرده اند.‏

‎[[page 523]]‎

  • )) شفا، بخش الهیات، ص 544 ـ 552؛ التحصیل، ص 829 ـ 837.
  • )) یس (36): 81.
  • )) بحار الانوار، ج 7، ص 50؛ کنز العمال، ج 14، ص 529، حدیث 39520 و 39521.
  • )) بحار الانوار، ج 8، ص 220؛ کنز العمال، ج 14، ص 471، حدیث 39301.

انتهای پیام /*