شاگردانشان را به دیگر طلبه ها ترجیح نمی دادند

‏‏شاگردانشان را به دیگر طلبه ها ترجیح نمی دادند‏

‏‏برخورد ایشان با تمام شاگردانشان یکسان بود و چنان نبود که نسبت به بعضی بیشتر‏‎ ‎‏از دیگران اظهار علاقه کنند و یا آنهایی که سابقۀ بیشتری در خدمتگزاری به امام‏‎ ‎‏داشتند، از موقعیت ممتازتری برخوردار باشند. این صفت به حدی بود که حتی‏‎ ‎‏شاگردانشان را به دیگر طلبه ها ترجیح نمی دادند. من از قدیم با ایشان مأنوس و از‏‎ ‎‏شاگردان سابقه دار و حتی مروج ایشان بودم. امام رفتارشان با من درست مانند سایر‏‎ ‎‏طلبه ها بود. من این صفت ایشان را از جمله محسّناتشان می دانستم و از این رو نه‏‎ ‎‏تنها ناراحت نمی شدم، بلکه علاقه ام به ایشان بیشتر می شد. البته این نکته را نیز‏‎ ‎‏باید بگویم که رفتار اکثر استادان با شاگردانشان این چنین نبود.‏‎[1]‎

‏‏*  *  *‏

‏‎ ‎

‏‎[[page 31]]‎