گاهی با صدای بلند صحبت می کردند
وقتی در جایی می نشستند، اگر کسی با ایشان حرف نمی زد، مدتها به یک حالت بودند. به طوری که می توان گفت که تکان نمی خوردند و آرام و ساکت نشسته بودند. فقط در موقع اشکال کردن بعضی از شاگردان در درس بود که امام(ره) گاهی با صدای بلند جواب می دادند تا طرف دست از زیاده روی بردارد و باعث تلف شدن وقت دیگران نشود.
* * *
[[page 101]]