غلبۀ تفکر بر تتبع
تفکر امام بر تتبعشان غلبه داشت. یعنی تفکر و اندیشیدن ایشان بیش از تتبع و جستجو کردنشان در کتابها بود. به طور مثال وقتی درس مکاسب را می گفتند تعدادی کتاب به خدمتشان بردم و عرض کردم، اینها را هم ملاحظه بفرمایید، فرمودند: «همه را ببرید، من باید خودم فکر کنم. کسی که این همه را نگاه می کند، برای فکرش مجالی نمی ماند». پس از آن، فقط حاشیۀ صدیق و حاشیۀ دیگری بر مکاسب را برگزیدند و بقیه را برگرداندند.
* * *
[[page 124]]