در اثر فرصت اشکال، طلبه ها باسوادتر می شدند
ایشان خیلی سعی می کردند که درسی را می گویند طلبه پرور باشد؛ به این معنا که حاضران در کلاس درس در عرصۀ علم و دانش گامی به جلو بردارند. به همین دلیل به شاگردانشان فرصت زیادی می دادند تا اشکال بگیرند. حتی روزی فرمودند: «مرحوم شیخ عبدالکریم گفته بود، کسی درسهای او را نوشته بود و خدمت مرحوم شیخ آورد. شیخ پس از اینکه مطالعه کرد، گفت، خیلی خوب نوشتی، اما کاش پای ورقه اشکالی به حرفمان می کردی و اگر اشکالی به نظرت نمی آمد، یک فحشی می نوشتی». منظور امام(ره) این بود که طلبه ها نباید درسی را که ایشان می گویند، دربست قبول کنند. به همین دلیل سفارش می کردند که: «شخصیت بزرگان شما را نگیرد». همواره می خواستند که طلبه ها در مسائل علمی تابع دلیل و برهان و استدلال باشند، حالا گوینده هرکسی که می خواهد، باشد. به همین خاطر طلبه هایی که در جلسه های درس ایشان حاضر می شدند، نسبت به دیگر افراد فاضل، برتری داشتند و رشد بیشتری پیدا می کردند؛ چرا که سؤال و اشکال در درس ایشان نه تنها آزاد بود، بلکه خود امام(ره) به این امر اصرار داشتند و تشویق می کردند.
* * *
[[page 130]]