تربیت شاگردان مفید برای اسلام
امام بزرگوار در درسها مطالب علمی و اخلاقی را جدا از یکدیگر نمی دانستند. درس ایشان تنها یک سلسله مباحث علمی خشک نبود. ایشان به روشی تدریس می کردند که در لابه لای درس، طلبۀ واقعی تربیت می کردند. هدف ایشان این نبود که تنها یک سلسله مطالب از استاد به شاگرد انتقال یابد. بلکه مدنظر ایشان این بود که شاگردانی تربیت شوند که برای آیندۀ اسلام مفید باشند. ایشان شاگردان خوبی را نیز پرورش دادند. به طوری که اکنون شاهد آنیم شاگردان حضرت امام، خود صاحب نظر و یا صاحب کتابند و مسئولیتهای مهمی
[[page 172]]نیز برعهده دارند.
* * *
[[page 173]]