صبح تا ظهر مشغول مطالعه
مکرر می شد که صبح تا ظهر خدمت امام در اتاق می نشستیم و امام تا سر ظهر مطالعه می کردند و یک کلمه حرف نمی زدند مگر اینکه از ایشان سؤالی می شد که به اندازه
[[page 205]]سؤال جواب می دادند. جز اذان ظهر هیچ چیز مانع مطالعۀ ایشان نمی شد. اللّه اکبر اذان که شنیده می شد امام قلم را زمین می گذاشتند و آمادۀ نماز می شدند.
* * *
[[page 206]]