اولین آشنایی ام با امام در درس اخلاق بود
اولین آشنایی ام با ایشان این بود که بنده در سال 1320 به قم آمدم. آن وقت درسم بین سطح و خارج و بیشتر سطح بود. رسائل و مکاسب و کفایه می خواندم. در حدود دو سه ماه که در قم بودم با شهید مطهری در مدرسه فیضیه آشنا شدم و هم مباحثه شدیم و حتی همۀ زندگیمان یازده سال با هم بود. در آن وقت مرحوم آیت اللّه العظمی امام خمینی(رض) درسی که معروف بود می فرمودند: فلسفه، منظومه و اسفار بود. ما هنوز به آن مرحله که منظومه و اسفار بخوانیم نرسیده بودیم. ایشان عصرهای پنجشنبه و جمعه در مدرسۀ فیضیه زیر کتابخانه، یک درس اخلاق می فرمودند. علاوه بر طلاب و فضلای حوزه، دیگران از بازار و غیره هم به آن درس حاضر می شدند. خیلی درس سازنده ای بود. روح به انسان ها می داد. آن بیان زیبا و شیوای ایشان که از عمق دل برمی خواست، آن آیات و روایاتی که گاهی می خواندند و نحوۀ بیان ایشان گاهی مجلس را به گریه می انداخت و همه متأثر می شدند و حالت تحول در همه به وجود می آمد. من و آقای مطهری در حقیقت وظیفۀ خود می دانستیم که درس اخلاق را شرکت کنیم. نوعاً هم زودتر می رفتیم و پهلوی ایشان می نشستیم که بعد از درس سؤالاتی از ایشان می کردیم. بالاخره اولین آشنایی با ایشان در آن درس اخلاق بود.
* * *
[[page 214]]