درس آموزنده، روشنگر و مجتهدپرور
در این درس، مطالب و آرای استادان اصول مانند شیخ انصاری، آخوند خراسانی، آقاضیاءالدین عراقی و میرزای نائینی را مورد نقض و ابرام قرار می دادند و از همه بیشتر با مبانی اصول میرزای نائینی که در آن هنگام رواج بیشتری در حوزه های علمیه داشت، برخورد می کردند. مقدمات بسیاری را مرحوم نائینی برای اثبات نظریات خود در مباحث مهم، چیده است که مورد نقد امام قرار می گرفت و آنها را به یک نوع خطابۀ
[[page 249]]بدون دلیل تشبیه می کردند. گاهی آرای اختصاصی استاد خود، مرحوم آیت اللّه حائری را بیان و آن را انتخاب می کردند و به دفاع از آن می پرداختند. به هر حال درسی بسیار آموزنده و روشنگر و مجتهدپرور بود و قریحۀ استنباط را توأم با واقع نگری و استقلال فکری، بدون تقلید و دنباله روی بزرگان صاحب نام و آوازه، در طلبه ها شکوفا می ساخت. من آن درسها را می نوشتم و هنوز هم آن نوشته ها را دارم.
* * *
[[page 250]]