بهره گیری مناسب از بزرگداشت مراسم جشن میلاد ائمه و عزاداری های گوناگون، به ویژه عزاداری ماه محرم، بهترین روشی بود که شریف قنوتی از آن در جهت استمرار حضور معنوی بزرگان دین در زندگی مردم و یادآوری مکرر سخنان آن بزرگواران بهره می جست. همین مراسم وحدت مردمی و انسجام فکری شرکت کنندگان را به همراه می آورد. به اهل بیت اعتقاد خاصی داشت و جشن های خاصی در تولد آن بزرگواران برگزار می کرد. مخصوصاً در روز تولد حضرت علی(ع) وامام زمان(عج) کلیه بازارها و مساجد را آذین بندی می کرد و مراسم خاصی می گرفت و سخنران های معروف را برای سخنرانی دعوت می کرد. این مراسم و جشن ها برای همه چشمگیر بود.
در ماه محرم بیش از همه، مردم را به وحدت دعوت می کرد و با سفارش ها و سخنان خود توانست دسته های عزاداری یکپارچه و منسجمی تشکیل دهد. بهره گیری از قیام عاشورا برای دخالت دادن مردم در امور دینی و سیاسی یکی از شیوه هایی بود که شیخ از همان ابتدا به آن پرداخت. او ضمن آشنا ساختن هر چه بیشتر مردم با اهداف حضرت امام حسین(ع) در قیام کربلا، در آماده کردن آن ها برای از جان گذشتگی در راه دین نقش مؤثری ایفا می کرد. در عین حال با استناد به احادیث و روایات درباره برخی تحریفات واقعه کربلا به مردم هشدار می داد و آن واقعه عظیم را به صورت صحیح و درست به مردم توضیح می داد و براساس طبع و قریحه شعری نوحه هایی می سرود و برای مردم قرائت می کرد. او حتی به نوحه هایی که از سوی مداحان خوانده می شد توجه
[[page 65]]ویژه ای نشان می داد و هر جا که مطلب گفته شده را خلاف واقعیات تاریخی تشخیص می داد در ملأ عام خطاب به مداحان و مردم موارد خطا را گوشزد می کرد و مداح را از ذکر مطلب مذکور برحذر می داشت. همین شیوه مبارزه او با تحریفات عاشورا ستودنی بود. او همچنین سنت قمه زنی را در مراسم عاشورا بی پایه و اساس خواند و به تدریج این سنت را از برنامه های مردم حذف کرد.
او درخصوص دیگر رسوم مردم اردکان نیز بر آن بود سنت های حسنه تقویت و رسم و سُنن غلط از میان برداشته شود. زمانی که وی در اردکان حضور یافت احساس کرد که به هنگام فوت فردی از اهالی، بازماندگان آن فرد تا چهل روز به اجبار از مردم پذیرایی می کنند و مراسم ختم برگزار می نمایند. وی از این رسم به شدت انتقاد کرد و آرام آرام آن را برچید. پس از چندی، هر کسی از دنیا می رفت بازماندگان فقط یک روز برایش مراسم ختم می گرفتند و احسان می دادند و تا چهلم وی هیچ مراسمی برگزار نمی شد.
[[page 66]]