چند روز از تجاوز عراق به ایران می گذشت و بسیاری از جنگزده های جنوب در اثر ویران شدن خانه و کاشانه و از دست دادن عزیزانشان به شهرهای دیگر از جمله بروجرد پناه می آوردند. شریف قنوتی همه این جنگزده ها را در مدارس شهر و نیز ساختمان فاطمیه جای داد و خود در طی سخنرانی ای در مسجد امام خمینی از اهالی خواست که به یاری آن
[[page 108]]عزیزان بپردازند. در روزهای بعد سیل جمعیت جنگزدگان به بروجرد زیاد شد و شریف در رأس همه برای آنها جا و مکان می داد و مردم برایشان لباس و غذا و رختخواب و امکانات اولیه زندگی تأمین می کردند. شریف قنوتی در کنار این اقدامات زیرزمین مسجد امام خمینی بروجرد را از کمک های مردمی بروجرد برای جنگ زدگان و رزمندگان پر کرده بود وسایلی چون چراغ، دمپایی، تانکر آب، خرما، نان، پوشاک و... در طول مدتی کوتاه و بر اثر همکاری ناباورانه اهالی، چندین کامیون از کمک های مردمی برای اعزام به جبهه آماده شد و شریف قنوتی پس از هماهنگی با نهادهای مربوطه خود را برای رفتن به جبهه و رساندن کمک های مربوطه به رزمندگان اسلام آماده کرد. با عزیز مرادی دیدار کرد و سرپرستی ستاد را به ایشان و چند نفر دیگر از جمله حسن طبایی (شهردار اسبق بروجرد) وحسن زهره‌ای واگذار نمود.
[[page 109]]