شریف قنوتی در دوران حضور خود در خرمشهر رشادت های بسیاری از خودش نشان داد. درواقع یکی از محورهای مقتدر جنگ بود. یکی از اقدامات شجاعانه او حمله به مواضع دشمن به صورت انفرادی و به غنیمت گرفتن مهمات و چند اسیر از عراقی ها بود. او برای بالا بردن روحیه رزمندگان اسلام آن اسرا را با کاروانی از تجهیزات نظامی در مقابل مسجد جامع حاضر کرد و با سر دادن شعار و تکبیر می گفت که این غنیمت ها را از عراقی ها گرفته ایم. او چندین بار از این نوع عملیات ها را در خرمشهر انجام داد.
در یکی از روزها اسیری عراقی را به مسجد جامع آورده و به دست
[[page 123]]شیخ سپردند. شیخ به عربی با او به گفتگو نشست. او به اسیر عراقی گفت: خرمشهر چه دارد که شما این همه نیرو وارد این شهر کرده اید؟ اسیر عراقی گفت: صدام به ما گفته در عرض چند روز خرمشهر و خوزستان باید تصرف شود. شیخ گفت: اما شما الآن چند روز از آغاز جنگ گذشته ولی خرمشهر را نگرفته اید پس چه شد؟ اسیر عراقی جواب داد: ما به صدام گفته ایم که مسئله گرفتن خرمشهر مسئله توپ و تانک نیست، لشکرکشی نیست، بمباران موشک نیست، بلکه یک شیخ لجوجی هست به نام شریف که با عده ای محصل جمع شده اند و با ایمان کامل از خرمشهر دفاع می کنند و تانک های ما را در صددستگاه واردِ گل کرده اند. با این وضعیت تصرف خرمشهر خیلی سخت است. وقتی این اسیر واژه «ایمان» را بر زبان آورد، اشک از چشمان شیخ سرازیر شد و گفت رزمنده های ما در خرمشهر چه کار کرده اند که این چنین در عراق نمود پیدا کرده است.
[[page 124]]