مجله کودک 237 صفحه 5

پزشک معالج حضرت امام تعریف می­کند: «روزی بعد از ملاقات ساعت هشت صبح و خارج شدن ملاقات کننده­ها و مسئولان دفتر، خدمت ایشان رسیدم. دیدم چراغ اتاق خاموش است و حضرت امام نیز روی نیمکت نشسته­اند. به در اتاق نزدیک شدم. دیدم ایشان در اتاق مشغول قدم زدن هستند. متوجه شدم که چراغ اتاق را به علت احتیاج نداشتن. در هنگام قدم زدن خاموش کرده­اند. ایشان همچنین، معمولا یک لیوان آب در نزدیکی محل نشستن آماده داشتند و برای رفع تشنگی یا خوردن دارو از آن آب استفاده می­کردند. حضرت امام به تدریج آب لیوان را مصرف می­کردند تا تمام شود و آب لیوان را عوض نمی­کردند. به این ترتیب نقشه­ی ماموریت که پیش سرجوخه گاتسی بود از بین رفته است. این موضوع باعث به هم خوردن روحیه­ی کبوتر­ها می­شود.