
آوارگان فلسطینی
حدود 50 سال پیش، پس از اینکه سازمان ملل
قطعنامهای دربارهی تجزیهی کشور فلسطین صادر
کرد،اعراب فلسطینی آرامآرام، مهاجرت اجباری
خود را برای حفظ جان و مال خود، آغاز کردند.
البته گروههای وحشت و ترور صهیونیستی تا آن
زمان توانسته بودند حدود 200 هزار فلسطینی
(بیشتر از طبقات بالا و مرفه فلسطین) را وادار به
مهاجرت کنند. با تاسیس رژیم اشغالگر قدس در
اردیبهشت 1948 میلادی، سیل حرکت آوارگان
فلسطینی به سوی کشورهای عرب آغاز شد.
رفته رفته تعداد آوارگان از مرکز یک میلیون نفر
گذشت. سازمان ملل ابتدا واکنش جدی نسبت به
این رویداد نشان نداد، اما چندی بعد با صدور یک
قطعنامه،نارضایتی خود را از اقدامات رژیم اشغالگر قدس اعلام کرد. اما صهیونیستها
بدون توجه به قوانین و حقوق جهانی، به طور منظم و پشت سرهم، اخراجهای دسته
جمعی فلسطینیها،مهاجرت اجباری آنها و فشار بر فلسطینیها را شدت بخشیدند. این
کارها باعث شده است که هم اکنون بیش از 4 میلیون نفر فلسطینی به عنوان بزرگترین
جمعیت آواره در جهان پراکنده باشند.
گروههای فلسطینی
گروهها و جنبشهایی که بر علیه موجودیت رژیم صهیونیستی مبارزه کرده یا
میکنند، هم اسلامی و هم غیر اسلامی (مثلاً مارکسیستی) هستند. جنبش حماس،
جهاد اسلامی و حزبا... جنبه اسلامی دارند و وظیفهی همهی مسلمانان میدانند
که برای آزادی قدس تلاش کنند. از سوی دیگر، سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) جنبش ملی است.
جبههی خلق برای نجات فلسطین جنبشی مارکسیستی میباشد. علاوه براینها،چند حزب و گروه دیگر
نیز فعالیت دارند اما تنها جنبشهای حماس حزبا... فتح،جهاد اسلامی، جبهه خلق و جبههی دمکراتیک
در داخل فلسطین موجودیت دارند. بقیهی گروهها، خارج از سرزمین فلسطین، فعالیت دارند.
جیپ رانگلر
[[page 15]]
انتهای پیام /*