مجله کودک 309 صفحه 10

قاب هایی برای کودکی امیرمحمد لاجورد قسمت اول بدنبال دیدار از عکاسخانه شهر تهران ، هفته گذشته مطلبی داشتیم درباره عکس های قدیمی از کودکان که در یکصد سال پیش گرفته شده بودند ، که دیدید و خواندید . نوشتیم که اختراع عکاسی تقریباً همه را مشتاق کرد تا عکسی بگیرند و خود را به نوعی جاودانه سازند ، به هیمن دلیل و به چند دلیل دیگر ، عکاسی خیلی زود به گرفتن پرتره گرایش پیدا کرد . کودکان ، عزیز دردانه بزرگترها نیز طبعاً ، جلوی دوربین قرار می گرفتند ومبهوت به عدسی آن زل می زدند . با نگاه به آن عکس ها ، فرق چندانی با دیگر عکس ها یعنی عکس هایی که از بزرگترها گرفته می شد نمی بینم ، اما امروز عکاسی کودک موضوعی تخصصی است و عکاسی کودک تنها به عکس گرفتن از کودک گفته نمی شود . چهل و چند سال پیش در میان عکاسی های که در تهران وجود داشتند ، یک نفر آمده و یک عکاسی دایر کرد فقط برای گرفتن عکس از کودکان . لطفاً خودتان را معرفی کنید . اسم شناسنامه ای ام هست حسن سمردیا ، متولد دروازه دولاب تهران ، 62 ساله . شما چند تا اسم دارید ؟ نوجوان که بودم در یک عکاسی کار می کردم . اسم یک کارگر دیگر هم در آنجا حسن بود . هر وقت آقای عکاس صدا می کرد حسن ، هر دوی ما جواب می گفتیم . به ناچار آن موقع قرار گذاشتند تا مرا فرهاد صدا کنند که این اسم تا امروز هم با من مانده است . کمتر کسی مرا به نام فامیلی سمردیا می شناسد و یا صدا می زند و بیشتر مرا با نام طلایی صدا می کنند و این به خاطر عنوان عکاسی ام است . یکی از پدیده های موجود در اقیانوس ها ، « موج » است . آب بر اثر حرکت هوا ، شکلی چرخان بر سطح آب اقیانوس می گیرد و سپس با حرکت به جلو ، موج را ایجاد می کند .