مجله کودک 317 صفحه 30

پرونده ی یک بازیکن فیلیپو [پیپو] اینزاگی مهاجم حرفه ای و کهنه کار میلان ، سی و چهار ساله است و بر خلاف بسیاری از فوتبالیست ها ، دوران کودکی خود را در فقر و تنگدستی نگذرانده است . پدر او تاجر است و برادر بزرگش نیز بازیکن تیم « لاتزیو » بود بنابراین در هدایت و تشویق او به فوتبال نقش مهمی داشته اشت . انیزاگی تا یازده سالگی ، بازیگوش و سر به هوا بود اما در این سن به خاطر قولی که به پدرش داد ، هم حرف شنو شد و هم درس خواندن . فیلیپو با برنامه ریزی هم درس می خواند و هم فوتبال بازی می کرد . رشته ی درسی او حسابداری است اما از همان نوجوانی فوتبال را هم دنبال کرد . او ابتدا به باشگاه « ورونا » رفت . سپس راه « یوونتوس » را در پیش گرفت . در آنجا مارچلو لیپی (مربی سابق تیم ملی ایتالیا) از او یک مهاجم سرشناس ساخت . انیزاگی به دوستی با« زیدان » و « دل پیرو » افتخار می کند و می گوید که از این دوستی تجربه های زیادی آموخته است . بعضی ها بازی او را دوست ندارند و انیزاگی را یک مهاجم همیشه در آفساید می دانند اما مربیان سرشناسی مثل « فرگوسن » سرمربی تیم منچستر یونایتد » او را یک نعمت برای هر تیمی می دانند . گاو آهن در چهار هزار سال و چرخ در سه هزار و پانصد سال قبل از میلاد مسیح (ع) اختراع شد .