قصری تمام سنگ،
برجی تمام برف،
شهری تمام خواب،
خوابی تمام ژرف.
یا نورِ ماه در
آیینهای کبود؛
یا گوهری سپید
بر سینهای کبود.
با آنکه در دلت
آتش نهفتهای،
از برف چهره را
چون گل شکفتهای.
داشت. حالا کافی بود پلها به
خطوط ریل راه آهن مجهز شوند
تا دیگر هیچ رود و آبی مانع حرکت
قطارها نشوند.
[[page 27]]
انتهای پیام /*