مجله کودک 410 صفحه 7

گفت: حتما این خداوند من است اینکه گرم و روشن است و مهربان شب ولی خورشید پر زد مثل ماه از میان آسمان بیکران باز هم اندوه بر جانش نشست سر به روی زانوان خود گذارد در دل صحرای بی آب و علف در صدای گریه اش پیچید باد نیمه شب بود و دل او غصه دار زمزمه می کرد با خود زیر لب ناگهان آمد ندا از آسمان در میان آسمان نیمه شب: من خدای پاک و یکتای توام آفریدم کوه و دشت و آب را خلق کردم بندگانی با شعور آفتاب گرم و عالمتاب را شبنم و باران و ابر و آسمان ذره ای از مهربانی من است ماه و خورشید و ستاره هر چه هست هدیه های آسمانی من است گوش کن بر حرفهای من جوان خالق سنگ و شن و دریا منم! خالق صحرا و دشت و کوه ها خالق هر چیز این دنیا منم! تولید می شود بحث مهمی در علم به شمار می آید و گرما و حرارت صورتی از انرژی هستند.