برخی از اوقات نیز معلوم میشد که بعضی از هدایایی را که خود برداشتهاند، درواقع برای شخص دیگری در نظر گرفتهاند. بهطور مثال، یکی از مومنان اهل کشور کویت، یک قواره پارچه قبا خدمت حضرت امام تقدیم کرد. امام پارچه را گرفتند و چیزی نگفتند.
شخصی که این خاطره را نقل کرده است، میگوید؛ چند روز بعد، هنگامی که میخواستم از محضر ایشان مرخص شوم، در آستانهی عبور از در اتاق، در حالی که به پشت پرده اتاق عقبی اشاره میکردند، فرمودند:
آن چیز... در آنجا مال شماست. بردارید.
گفتم: «چشم!» پس از آن، به محل مورد اشاره امام رفتم و در آنجا پارچه قبایی که گفته شد را دیدم. پارچه را برداشتم و پس از تشکر، از اتاق خارج شدم.
حضرت امام درباره هدایای نفیسی مثل قرآن خطی به طور معمول میفرمودند:
بدهید به جایی که بتوانند حفظ کنند.
نمای پشت
دارای 4 کاربراتور پیشرفته. اگزوز در سمت چپ
[[page 5]]
انتهای پیام /*