است. غنچههای شهر، کانون مادر و کودک، شهردار خانواده، شهردار مدرسه، شهرسازان جوان، کانون اندیشه شهر و مواردی از این دست روزبهروز درحال کاملتر شدن است و ما به سمت ساختارهای جدید در حال حرکت هستیم. امروز را نگاه کنید. سطح توقع مردم از شهرداری بسیار بالا رفته است. ما هم که موظف به ارائه خدمت هستیم. راه چاره در چیزی است که به آن مدیریت واحد شهری گفته میشود. من به کشورهایی مانند کشورهای اروپایی نرفتهام اما میگویند در چنین کشورهای از تولد تا ممات هر فرد با شهرداری است. فرضاً اگر کسی میخواهد ازدواج کند شهردار شهر در جریان است. حرکت ما به سمت چنین ساختارهایی و به سوی مدیریت واحد شهری است.
Õ انجام چنین برنامههایی برای یک شهر بزرگ باید خیلی پیچیده و سخت باشد.
اگر بسترهای آن را فراهم کنیم و بتوانیم از تمرکز خارج شویم عملی است. آقای شهردار میگفتند شاید انجام چنین کاری به شکست بیانجامد، چراکه ایشان به سختیها و مشکلات این کار واقف بودند اما بههرحال اعتماد کردند. بالاخره مگر غیر از این است که باید از یکجا شروع کرد؟ باید به سمت جلو حرکت کنیم. به این هم توجه داشته باشیم که میتوانیم از تجربیات دیگران استفاده کنیم. نیازی نیست که ما برای ساختن یک چرخ برای یک ماشین، برای ساختن یک لاستیک بدون تیوب، کار خود را از تراشیدن سنگ شروع کنیم. میتوان از تجربیات دیگران استفاده کرد و آن را متناسب با زندگی خود تغییر داد و با فرهنگ خودمان سازگارش کرد. در مورد فرهنگسازی هم که شاید نیازی نباشد
ماهوارهها بر پایه اندازه نیرویی به نام «مومنتوم» در مدار خود حرکت میکنند. اگر مقدار مومنتوم ماهواره از اندازه جاذبه زمین بیشتر باشد، ماهواره از مدار خود خارج میشود و به فضای دوردست میرود.
[[page 12]]
انتهای پیام /*