شعر

‏‏شعر‏

‏‏غزل منتشر نشدۀ‏‎ ‎‏حضرت امام خمینی(س)‏

‏‏غزل هجرت‏

‏‏آید آن روز که من هجرت از این خانه کنم‏

‏‏از جهان پرزده در شاخ عدم لانه کنم‏

‏‏رسد آن حال که در شمع وجود دلدار‏

‏‏بال و پر سوخته کار شب پروانه کنم‏

‏‏روی از خانقه و صومعه برگردانم‏

‏‏سجده بر خاک در ساقی میخانه کنم‏

‏‏حالی حاصل نشد از موعظۀ صوفی و شیخ‏

‏‏رو به کوی صنعی واله و دیوانه کنم‏

‏‏گیسوی و خال لبت دانه و دامند چسان‏

‏‏مرغ دل فارغ از این دام و از این دانه کنم‏

‏‏شود آیا که از این بتکده بربندم رخت‏

‏‏پرزنان پشت بر این خانۀ بیگانه کنم‏

‏
‏‎[[page 6]]‎‏رباعی‏

‏‏ای دوست بروی دوست بگشای دری‏

‏‏صاحب نظرا به مستمندان نظری‏

‏‏ما بی‌خبرانیم ز منزلگه عشق‏

‏‏ای باخبر از بی‌خبر آور خبری‏

‏‎[[page 7]]‎