غزل

مذهب رندان

کد : 127085 | تاریخ : 17/06/1395

 

مذهب رندان

آنکه دل بگسلد از هَر دو جهان دَرویش است

آنکه بگذشت ز پیدا و نهان دَرویش است

خرقه و خانقه از مذهب رندان دور است  آنکه دروی کُند از این و از آن دَرویش است

نیست درویش که دارد کُله درویشی  آنکه نادیده کُلاه و سَر و جان دَرویش است

حلقۀ ذکر میٰارای که ذاکر یار است  آنکه ذاکر بشناسد بعیٰان، دَرویش است

هرکه در جمع کسان دعوی دَرویشی کرد  بحقیقت نه که با ورد زبان دَرویش است

صوفی ای کو بهَوای دل خود شد دَرویش

بندۀ همّت خویش است چسٰان دَرویش است

 

[[page 54]]

انتهای پیام /*