میِ چاره‌‌ ‌‌ساز‌

‏‎ ‎

‏‏میِ چاره ساز‏

‏‏ساقی بروی من دَرِ میخانه باز کُن‏

‏‏از درس و بحث و زُهد و ریا بی نیاز کُن‏

‏‏تاری ز زلف خم خم خود دَر رهم بنه‏  ‏فارغ ز عِلم و مَسجد و درس و نماز کُن‏

‏‏داوودوار نغمه زنان سٰاغری بیار‏  ‏غافل ز دَرد جاه و نشیب و فراز کُن‏

‏‏برچین حجاب از رُخ زیبا و زلف یار‏  ‏بیگانه ام ز کعبه و مُلک حجاز کُن‏

‏‏لبریز کُن از آن میِ صٰافی، سَبوی من‏  ‏دل از صفا بسوی بُت ترکتاز کُن‏

‏‏بیچاره گشته ام ز غم هجر روی دوست‏

‏‏دعوت مَرا بجام می چاره سٰاز کُن‏

[[page 171]]