دور فکن!
فرهاد شو و تیشه بر این کوه بزن
از عشق، به تیشه ریشۀ کوه بکن
طور اَست و جمال دوست همچون موسیٰ
یاد هَمه چیز را جُز او دور فِکن
[[page 231]]