پس از اعتراض امام خمینی به قانون کاپیتولاسیون و دستگیری ایشان، سیاستمداران کوردل آن زمان گمان بردند با خارج کردن امام از کشور، روح حقطلبی را از جان مردم زجر کشیدۀ ایران بیرون خواهند کرد.
به همین دلیل در 13 آبان سال 1343 حضرت امام را از فرودگاه مهرآباد با یک فروند هواپیمای نظامی به آنکارا منتقل کردند.
مردم نگران و بیتاب منتظر رهنمودهای ایشان بودند. امام سه روز در سفارت آنکارا به سر بردند و بعد از سه روز به شهـر بورسـا که از شهرهـای خوش آب و هوای جنـوب غربی ترکیه اسـت، منتقـل شـدند. امام حدود یازده تا پانزده هفته در آنجا تقریباً ممنوعالملاقات بودند. سپس شهید حاج آقا مصطفی، فرزند امام را هم از تهران به ترکیه تبعید کردند و بدین ترتیب، آقا دیگر تنها نبودند. شهید حاج آقا مصطفی میگفت: «وقتی که مرا به ترکیه تبعید کردند و من بعد از سه چهار ماه به خدمت امام رفتم، دیدم لای پرده_های اتاق فقط به اندازۀ یک ذرّه باز است و روشنایی کمی به داخل اتاق میآید. خدمت ایشان عرض کردم:«چرا اینها این پردهها را کنار نمیزنند؟» بعد پردهها را کنار کشیـدم و گفتم: «شمـا چرا در تاریکی نشستـهاید؟» فرمودند: «من نمیخواستم کوچکترین خواهشی، حتی از بابت پرده، از اینها بکنم.»
امامدرغربت
[[page 9]]
انتهای پیام /*