مجله کودک 16 صفحه 22

اسم این صفحه «دیدار دوست» است. خیلی از دوستان هستند که دیدار با آنها یا نشدنی است و یا خیلی سخت. مثلاً دوستی که در جایی دور زندگی می­کند و یا دوستی که زمانی پیش از ما زندگی می­کرده و دیگر بین ما نیست. خیلی وقتها برای دیدار دوست می­شود سری به آثاری زد که از آن دوست به جا مانده و خاطراتی که از خود به یادگار گذاشته. نوشته­ها، خدمات، تاریخچه زندگی و... و اما دیدار دوست این شماره یک مصاحبۀ خیالی است با آقای امیرکبیر. دیدار با میرزا محمد تقی­حان امیر کبیر امیرکبیر زنده است ! می­شود خودتان را معرفی کنید. من میرزا محمد تقی­خان امیر کبیر هستم. عجب اسم باعظمتی! در زمان زندگی من، به شیوه­ای افراد را نامگذاری می­کردند که در زمان شما منسوخ شده. به همین دلیل اسم من برای شما عجیب و غریب به نظر می­آید. شما مرا امیرکبیر صدا بزنید. من گزارشگر مجله دوست هستم این مجله به صورت هفتگی برای بچه­ها منتشر می­شود. اگر شما سردبیر این مجله بودید چه مطالبی در این مجله جای می­دادید؟ خیلی از این مسأله خوشحالم که تلاشهایی که آن زمان شروع کردم، بالاخره به بار رسید. آن مـوقع که من «وقایع ااتفاقیه» اولین نشریه را در ایران راه­اندازی کردم خیلی­ها مرا مسخره می­کردند و خیلی­ها هم در کارم موش می­دواندند. حالا می­شنوم که کودکان ایران هم برای خود نشریه دارند. شنیدن چنین خبرهایی یعنی امیرکبیر هنوز زنده است. نَگفتید اگر سردبیر این نشریه بودید برای بچه­ها چه می­نوشتید؟ برای کودکان باید تاریخ را تعریف کرد. تاریخ یعنی استفاده از تجربۀ گذشتگان. در زمانۀ ما آن قدر جذابیتهای مختلف به وجود آمده که دیگر تاریخ ممکن است کمتر برای بچه­ها جذابیت وجود داشته باشد. این طور نیست. تدریس تاریخ به معنی این نیست که از علوم روز غافل بمانیم. هر نسلی باید به علوم دوران خود مسلط باشد. باید بدانید که چطور از جذابیت­هایی که در دوران شما وجود دارد برای آموزش تاریخ و دانش روز استفاده کنید. از خاطراتتان برایمان بگویید. بهترین خاطره­ای که دارید چیست؟ من به دلیل موقعیتم، در جریان بسیاری از اتفاقات پشت پرده بودم و شاید هم خیلی از خیانتها،که تاجایی که می­توانستم جلویشان را گرفتم و آخر هم در همین راه جانم رااز دست دادم. ولی این­ها معمولاً خاطرات بدی بودند. بهترین لحظۀ