مجله کودک 25 صفحه 27

امامشان را هم که درآن روز 53 سال داشت، از دست دادند و به همین خاطر خیلی ناراحت بودند و جمعیت زیادی برای تشییع پیکر ایشان در خیابانها جمع شد. حجت­الاسلام والمسلمین حاج سید احمدخمینی در روز بیست و چهارم اسفند 1324 به دنیا آمد. آن وزها وضعیت مالی خانوادۀ امام بسیار فقیرانه بود. امام که آن روزها مردم ایشان را به اسم «حاج آقا روح­الله» می­شناختند، از شاگردانشان در حوزه شهریه نمی­گرفتند. ایشان هیچ وقت هم راضی نشدند از خمس و زکاتی که مردم در اختیارشان می­گذاشتند، برای خود خرج کنند؛ اما با همه این مشکلات امام خمینی در فضایی آزاد و شاد که خود در محیط خانواده به وجود آورده بود، فرزندان خود را به خوبی تربیت می­کردند. این مشکلات نه تنها فرزندان امام را منزوی نکرد، بلکه باعث شادابی و انگیزه­ای برای تلاش بیشتر «حاج­احمدآقا» و برادرش «حاج آقا مصطفی» شد. زندگی حاج احمدآقا فرقی با هم­سن و سالانش نداشت. او هم در کنار درس به بازی و تفریح و ورزش اهمیت می­داد، تا جایی که وقتی کلاس سوم دبیرستان بود به عضویت تیم فوتبال قم درآمد و بعد از مدتی کاپیتان آن شد. حاج­احمدآقا از همان دوران جوانی از نزدیک شاهد اتفاقات ناگواری بود. وقتی در خرداد سال42 امام خمینی دستگیر شد، حاج احمد آقا 18 سالش بود. او تقریباً از همان دوران (13 آبان 43) که تبعید پدرش آغاز شد، مسؤولیتهای سنگینی را به عهده داشت؛ مخصوصاً از وقتی که مادر و برادر بزرگترش هم از ایران پیش امام خمینی که در تبعید بودند، رفتند او بود که باید ارتباط امام را با مردم حفظ می­کرد. کم کم زمینۀ شکل­گیری انقلاب اسلامی مردم ایران در سال 57 به وجود آمد. حاج احمدآقا مثل پدرش در راه پیروزی انقلاب دشواری­های بسیاری را تحمل کرد؛ چه در روزهایی که در بازداشت ساواک به سر برد و چه در روزهایی که به صورت آشکار و پنهانی تحت تعقیب مزدوران رژیم شاهنشاهی قرار گرفت. امروز دل همۀ مردم برای او تنگ شده است؛ برای او و پدر بزرگوارش که خیلی از مردم زندگی خود را مدیون آنها می­دانند و می­کوشند که ادامه دهندۀ راه آنها باشند.