
هر چه از روشهای بیشتری برای حفظ
کردن مطلب استفاده کنید، بهتر در یادتان میماند. یکی از
این روشها، «رمزگذاری» است. بعضیها میتوانند از رمزگذاری برای
حفظ کردن صدها مطلب جدید استفاده کنند. بگذارید مثال بزنیم؛ فرض کنید
در کتاب علوم تجربی میخوانید که «بیماری دیفتری بر اثر یک نوع باسیل که باکتری
میله مانندی است، ایجاد میشود.» شما میتوانید از روش رمزگذاری استفاده کنید و پیش
خود بگویید، «دیفتری» مثل کلمه «دفتر» است. «باسیل» هم شبیه کلمه «باز» است. پس
پیش خود یک «دفتر باز» مجسم میکنید. ممکن است بعضی رمزگذاریها خنده آور از آب درآیند، اما برای یادگیری مطالب جدید مفید خواهند بود.
همین مثال را به یک صورت دیگر رمزگذاری میکنیم. در کتاب علوم خواندید
که «باکتریشناسان باکتریها را از نظر شکل به سه دسته تقسیم میکنند: باسیلها،
کوکسیها و اسپریلها. باسیلها میلهای شکلاند. کوکسیها کرویاند. و اسپریلها
مثل فنر مارپیچند.» حالا از روش رمزگذاری استفاده کنید. میتوانید اسم «باکتری»
را به کلمه « باتری» ربط دهید و سه جور باتری در ذهنتان مجسم کنید. بعد
پیش خودتان فکر کنید، باسیلها مثل شیرینی «باسلق» لولهای و درازند.
کوکسیها مثل « کوکو» گرد هستند و اسپریلها مثل دود «اسپند» مارپیچاند.
دفعه اول که سعی میکنید بین این رمزها و مطلب جدید رابطه
برقرار کنید، ممکن است به این نتیجه برسید:
«باتری درباره باکتریها بود. سه جور بودند. یکی مثل باسلق بود
. اسمش ... یادم نیست، اما دراز و لولهای شکل بود. دوتای دیگر چی بودند؟
اسپند؟ اسپندیل؟ مارپیچی بودند؟ آن یکی یادم نمیآید. فکر میکنم با
«ک» شروع میشد.»
بعد وقتی مطلب را دوباره از روی کتاب میخوانید تا جواب صحیح
را پیدا کنید، به قسمتهایی که اشتباه کرده بودید یا شک داشتید، بیشتر
توجه خواهید کرد. مثلا پیش خودتان میگویید: «درستش اسپریل
بود نه اسپندیل» و الی آخر.
البته یادتان باشد همه نوع مطالب با این روش قابل یادگیری
نیستند. برای آنها روشهای دیگری وجود دارد که اگر
مایل بودید، در شمارههای آینده و در زمانی که به
امتخانات نزدیک میشوید، به آنها
خواهیم پراخت.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 71صفحه 12