ساکنین مرکز و جنوب استان به کاشت موز ، انبه ، نارگیل ، زیتون و نوعی خربزه درختی به نام «پاپایا» می پردازند. کمتر استانی در کشور توانایی کاشت همزمان محصولات گرمسیری و سردسیری را دارد و سیستان و بلوچستان این ویژگی را در خود دارد.
بیشتر سیستانیها پیرو مذهب شیعه اثنی عشری هستند اما عده ای نیز مذهب تسنن دارند. در بلوچستان بیشتر مردم دارای مذهب سنی حنفی هستند. الفت و همبستگی عمیقی میان مردم سیستان و بلوچستان وجود دارد. مثلا اگر کسی مریض شود ، همه بستگان و همسایگان برای دیدن بیمار می روند. این عیادت را اصطلاحا «پرسه» می گویند. در مجلس پرسه یک بیمار ، چه سنی یا شیعه، معمولاً پیرمردها ، قصه ای برای دیگران نقل می کنند و از مهمانان با چای و قلیان پذیرایی می شود.
اشعار بلوچی بسیار باارزشمند و از گنجینه های ادبی ایران به شمار می آیند. جوان و مرد بلوچی در این اشعار ، نمونه ای از شجاعت همراه با زیبایی ، لطف و دلنشینی است که سختی و مشکلات طبیعی منطقه او را ناتوان نمی کند و آخر از همه در پایان اشعار ، خدای بزرگ و توانا را به پاکی و صفا قسم می دهد.
سیمای دختر بلوچ
مسجد اهل تسنن
در روستایی تمندان در کوهپایه های تفتان
مجلات دوست کودکانمجله کودک 83صفحه 31