مجله کودک 229 صفحه 19

برنامه­ریزی چراغ­های راهنمایی با پیشرفت دانش الکترونیک و رایانه، کنترل کننده­هایی درست شده­اند که قابلیت برنامه­ریزی دارند. در این سیستم، مهندسان ترافیک، از وضعیت شلوغی هر تقاطع، جدولی درست می­کنند و زمان­های مختلف چراغ سبز را به حافظه کنترل کننده می­دهند. این کنترل کننده براساس برنامه­ی تنظیم شده، چراغ را سبز و قرمز می­کند. اما این روش نیز رفته رفته کارایی خود را از دست داد. زیرا رفتار مردم شهر و خودروهای آنان هنگام عبور از چهار راهها گاهی چنان پیچیده می­شود که نمی­توان جدول درستی از نحوه­ی عبور و مرور آنها تهیه کرد. کنترل هوشمند امروزه چراغ­های راهنمایی هوشمند تهران و شهرهای بزرگ کشورمان، با استفاده از سیستم خاصی به نام «حلقه­های اندوکتانسی» کنترل می­شوند. در این روش که بر یک اصل ساده­ی علمی قرار دارد هر گاه از یک سیم حلقه شده، برق عبور کند، در داخل آن میدان مغناطیسی ایجاد می­شود. حالا اگر قطعه­ای آهن از وسط سیم حلقه شده عبور کند، میدان مغناطیسی تغییرحالت پیدا می­کند. در چهارراه­ها، زیر آسفالت هر مسیر، سیم­پیچ­هایی قرار داده شده است و خودروهایی که از تقاطع عبور می­کنند، مانند قطعه آهن، میدان مغناطیسی این سیم پیچ­ها را تغییر می­دهند. این تغییرات به رایانه اطلاع داده ­می­شود و رایانه، براساس تعداد خودروهایی که در ثانیه در سیم­پیچ­های زیر آسفالت تغییر حالت می­کنند، زمان کمتر یا بیشتری را به چراغ­های راهنمایی می­دهد. مثلاً وقتی که چراغ سبز است، تغییر میدان مغناطیسی به کنترل کننده رایانه می­فهماند که تراکم خودروهایی که در حال عبور از روی سیم­پیچ­ها هستند زیاد است، بنابراین چراغ، سبز می­ماند. اما اگر تعداد خودروی عبوری کم شود، کنترل کننده زمان سبز را به تقاطع کناری یا مقابل می­دهد. این سیستم تا حد زیادی پاسخگوی شلوغی و ترافیک تقاطع­ها شده است به شرط آنکه کارگران با حفاری­های مختلف خود، سیم­پیچ زیر آسفالت را مختل نکنند! در همین هنگام کیسه از دست کرایک می­افتد و تصادفا در گاری پاچا قرار می­گیرد.