مجله نوجوان 11 صفحه 34

آسمانیها خدایا تو معلمی، معلمی که با همه دنیا فرق دارد؛ معلمی که دنبال بهانه می گردد تا جایزه بدهد و همیشه جایزه­اش بیشتر از کاری است که کردهاند. این آیه چقدر آدم را سر ذوق می آورد. اینکه تو به هر کار خوبمان ده برابر پاداش می دهی و بدیهایمان را فقط بهاندازه خودش جواب می دهی؛ این فقط روش توست. این بی نظیر ترین تشویق دنیاست. تو می خواهی کفه خوبیهای ما را سنگین کنی. شاید می خواهی جلوی فرشتهها آبرویمان نرود. وقتی یادممی افتد که تو هر دفعه جلوی خوبیهایم ده تا ستاره می گذاری و جلوی بدیهایم فقط یک نمره منفی، دلم می خواهد کاری کنم که دفترم پر از ستاره بشود اگر چه، هم من و هم خودت می دانیم کهاین ستارهها مال من نیست، مال خودت است. خدایا به خاطر ستارههایی که تا به حال به من دادهای ممنونم. این ستارهها مال خودت است خدایا! کمک کن تا ستارههای دفترم هر روز زیادتر شود. تا به حال برایت پیش آمده که احساس کنی خدا بیشتر از آنچه حقت بوده، به تو چیزی داده؟ یا حس کنی آنچه نصیبت شده، جواب آن کار خوبی است که قبلا انجام دادهای؟ اما چقدر بیشتر از یک جواب ساده و یک پاداش معمولی است. حوصله داری برای خدا تعریفش کنی؟ برایاینکه چیزی از قلم نیفتد بهتر است ماجرا را از اول برایش بنویسی. «هر کس کار نیکی انجام دهد، ده برابر آن به او پاداش خواهند داد.» (انعام/160)