مجله نوجوان 32 صفحه 18

سوژه طلایی ادیب خانه به دوش تورگنیف شاعر و نویسنده ای متواضع بود و همیشه کمتر از آنچه بود خود را نشان می داد و همین خصیصه باعث شد تا بعدها با نگاه بهتری به آثارش توجه شود. او در اکتبر 1818م به دنیا آمد و 16 ساله بود که به دانشگاه پترزبورگ رفت و در آنجا با پوشکین آشنا شد و از طریق چاپ اشعارش در مجله «ساوره منیک» با ادبای روس ، پیوند خورد. تورگنیف مدام در سفر بود و برای ادامه تحصیل و کسب تجربه و استفاده از محضر نویسندگان و فیلسوفان بزرگ به کشورهای بسیاری از جمله آلمان سفر کرد. با مرگ مادرش به روسیه آمد و در همین حین با رها کردن شعر به نثر روی آورد. اولین اثر او «یادداشت های یک شکارچی» بود که در آن زمان به مذاق سیاستمداران روس خوش نیامد و برای مدتی توقیف شد. پس از آن تورگنیف آثار دیگری چون «آشیانه اشراف» ، «در آستانه » و «پدران و پسران» را با رنگ و بویی انقلابی نوشت و موردتوجه مردم قرار گرفت. او عاقبت بعد از سالها نگارش مجبور شد تا در سال 1880 م کشور را ترک کند و در فرانسه دست به قلم شود. تورگنیف در مدت کوتاهی یکی از شخصیت های ادبی فرانسه شد و در همین حین «گی دو موپاسان» جوان را که بعدها نویسنده بزرگی شد ، یافت و پرورش داد. عاقبت پس از سه سال زندگی در غربت ، «ایوان سرگه یولیچ تورگنیف» در سال 1883 م از جهان رفت. «با خود گفتم عشق از مرگ نیرومندتر است. از مرگ و از هراس او. تنها عشق است ، عشق که به زندگی پیوستگی و پویایی می بخشد». تولستوی در کنار نویسندگان بزرگی چون داستایوفسکی و چخوف ، لئو تولستوی یکی از بزرگ ترین نویسندگان روسیه به شمار می رود. او که با آثارش مرزها را شکست و خود را عنوان نویسنده ای جهانی مطرح کرد ، در 28 اوت سال 1828 م به دنیا آمد. لئو از همان دوران کودکی ، مدام عطش سیری ناپذیری برای توجیه عقلانی و اخلاقی زندگی داشت و در این راه تجربه های فراوانی به دست آورد. در سال 1851 م نخستین داستان خود به نام «کودکی» را تمام کرد و برای چاپ در مجله ای فرستاد. این داستان موفقیتی آنی و چشمگیر یافت و جایگاه مشخصی را در عالم ادب به وی داد. لئو در سال 1859 بعد از پایان خدمت سربازی و چند سفر ، مدرسه ای را برای کودکان روستایی تاسیس کرد و سه سال بعد مجله ای تربیتی را منتشر نمود. تولستوی در باقی عمر خود آثار فراوانی از جمله «خاطرات یک بیلیارد باز» ، «دو صاحب منصب سوار» ، «آلبرت» ، «مرگ» ، «سعادت خانوادگی» و چندین اثر ممتاز دیگر را نوشت اما مهمترین آثار وی که او را به چهره ای کاملا جهانی و موفق تبدیل کرد ، نگارش رمان باشکوه «جنگ و صلح» بود که در ادامه به نگارش رمان «آناکارنینا» ختم شد. این دو شاهکار تولستوی نمایش خاطرات و تجربیات تولستوی است و راوی بخشی از تاریخ روسیه که بسیار تاثیرگذار بود. تولستوی پس از سالها تلاش در حالی که اواخر عمر را با ناتوانی در خانه رئیس یک ایستگاه قطار محلی گذراند ، در سال 1910 م چشم از جهان فروبست.