سوژه طلایی
عصر طلایی شعر
شعر روس ، شعری است بسیار رسمی ، پرجنبش و انتخابی. شعر روس در قرن هجدهم مانند یک کودک عقب مانده ، به دنیا آمد اما به سرعت جای خودش را باز کرد.
در سال 1870 م پس از تاثیرات فراوان شاعران فرانسوی و انگلیسی به شعر روس ، شاعران بر علیه قوانین و احکام سنتی ادبیات شوریدند و اشعارشان را در قالبی تازه و با آزادی بیشتر و قواعد تازه ای سرودند.
از معروف ترین شاعران این دوره می توان به «پوشکین» ، «ژوکوفسکی» و «باراتینسکی» اشاره کرد.
نخستین اثر منظوم ادبی
نظم سازی در اواخر قرن 7 ام از لهستان به روسیه رسید. قدیمی ترین نمونه های این صنعت را در مقدمه اثر منظومی که در سال 1581 م بر کتاب انجیل «آستروگ» نوشته شده می توان یافت.
در قرن هفدهم ادیبان غرب روسیه ، آثار منظوم بسیاری نوشتند.
اغلب شعرهایی که در آن زمان سروده می شد ، تکنیکی لهستانی داشت و با استفاده از صنایع ادبی لهستانی ها سروده می شد و مضمونهای اخلاقی ، مداحی یا تربیتی داشت.
طوفان شعر روس
ولادیمیر مایاکوفسکی
هیچ وقت شعرش به درد انجمن های ادبی نمی خورد چرا که شعرش برای مردم کوچه و بازار بود ، همیشه آشفته بود و دوست داشت تا خلاف جهت آب شنا کند. چهارده ساله بود که شعر را شروع کرد و در نوزده سالگی مجموعه اشعارش در قالب کتاب و تحت عنوان «سادگی ماق کشیدن» منتشر شد و مورد استقبال قرارگرفت. چند سال بعد اتفاقی زندگی او را تغییر می دهد. او در مدرسه هنرهای زیبای مسکو با «داوید بورلیوک» آشنا می شود و چند شعر برایش می خواند.
داوید به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد و ولادیمیر را برانداز می کند و با فریاد می گوید : «شعر خودت است؟ تو نابغه ای! یک شاعر نابغه!» و روز بعد ولادیمیر به تمام سرشناسان شعر و ادب معرفی می شود.
مایاکوفسکی آثار زیادی ندارد ، اما تفاوت او در شیوه زندگی و سرودن شعر و توجهش به مسائل پیرامون ، باعث شد تا او به یکی از بزرگترین شاعران دوره جدید ادبیات روسیه تبدیل شود.
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 32صفحه 20