مجله نوجوان 35 صفحه 29

علی شیرازی هنر پرویز پرستویی؛ در آستانةپنجاه سالگی در دومین جشنوارة فیلم فجر- بهمن ماه 1362- تماشاگران و علاقه مندان سینمای ایران با نام و چهره ای آشنا شدند که بعدها به مهمترین پدیدةبازیگری بعد از انقلاب تبدیل شد. او در نقش یک بسیجی با بازی خیره کنندة خود توانست برندةدیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش دوم شود. خاستگاه اصلی اش تئاتر بود و در سالهای قبل از انقلاب با افرادی چون بهزاد فراهانی در چند نمایش بازی کرده بود و تا قبل از ورودش به سینما نیز بر تجربه هایش در این زمینه افزود. او به درستی می دانست با چشمهای پر احساس و چهره و اندامش چه باید بکند و در کنار اینها هیچ گاه از مطالعه و تجربه غافل نشد و چون در آن زمان فیلمها دوبله می شد کمی بعد از طریق سریالهای تلویزیونی مردم متوجه شدند که این بازیگر چه صدای گیرا، دلنشین و با انعطافی دارد و به خوبی می داند که برای هر نقشی چه بیانی باید به کار برد. فیلمهای پیشتازان فتح، شکار، سازمان چهار، حکایت آن مرد خوشبخت و مار، سیاه مشقهایی بودند که پرستویی را به دهة هفتاد آورند. در این دهه او در ادامةهمکاری اش با داود میرباقری در سریال امام علی (ع) در فیلم آدم برفی همین فیلمساز نقش جواد کولی را بازی کرد. آدم برفی توقیف شد اما کمال تبریزی با دیدن بازی خوب پرستویی او را برای نقش اصلی لیلی با من است انتخاب کرد. فضای نو و جسورانه و طنز قوی باعش شد تا بازی خوب پرستویی به چشم بیاید و مجموعة اینها به اضافةکسب دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول از جشنوارة فجر و فروش خوب فیلم برای نخستین بار نام او را به عنوان بازیگری متفاوت که توانایی پولسازی و جذب تماشاگر را نیز دارد مطرح کرد. فیلم مهم دیگر او آژانس شیشه ای، از ساخته های ابراهیم حاتمی کیا بود که باز تمامی این موفقیت ها را برای او یک جا به ارمغان آورد و به علاوه پرستویی در سال 77 فیلم پرفروش مرد عوضی ساخته محمدرضا هنرمند را روانةاکران سینماها کرد. روبان قرمز، موج مرده، شوخی و... جلوه های دیگری از هنر پرستویی را به نمایش گذاشتند. بازیگری که هیچ دو نقشی را شبیه هم ایفا نمی کند و خوب می داند که در هر فیلم چگونه از صدایش کمک بگیرد. به همین دلیل بیش از دو دهه است که شأن و جایگاه خود را در این سینما حفظ کرده و در میان انبوهی از بازیگران مسن و احترام برانگیز و ستاره های جوان که پس از درخشندگی رگبار مانند فراموش می شوند به عنوان بازیگری میانسال می توان او را مهمترین و پایدارترین پدیدة بازیگری سالهای پس از انقلاب دانست. عجیب آن که شروع کارش در سینما نیز از سال 1362 و هم زمان با تولد سینمای جدید ایران در زمان حکومت جمهوری اسلامی بود و تداوم کارش نیز بیانگر کیفیت کار اوست. پرستویی علاوه بر فعالیت های تئاتری، تلویزیونی و سینمایی اش در کار شعرخوانی و دکلاماسیون تبحر خاصی دارد و هر از گاه کاستی با صدای او به همراه موسیقی، منتشر و همواره با استقبال علاقه مندان روبه رو می شود. او اینک در آستانه پنجاه سالگی ، دورة جدیدی را در زندگی کاری و هنری اش پیش رو دارد. او باید تجربه های جدیدی را بیازماید و جایگاهش را در سینمای ایران حفظ کند.