مجله نوجوان 47 صفحه 31

هنر مرجان خوارزمی فیلمی با عروسکهای مرده یادداشتی بر فیلم سینمایی دربه در ها در به درها عنوان فیلم بلندی است که خانم مرضیه برومند دوست دیرین کودکان ونوجوانان آن را تهیه کرده است. کارگردانی این فیلم به عهده آقای امیرحسین صدیقی بوده است و از بازیگران آن می توان به مهیار مجیب ، لیلی رشیدی ، رضا فیاضی و محسن قاضی مرادی اشاره کرد. قصه از این قرار است : طوفان ، جوان ساده دل و شهرستانی ، به جای عمویش که به زیارت رفته بود ، چند روزی سرایداری باغ بزرگی را به عهده می گیرد . در یک شب بارانی عده ای در باغ را می زنند و چند موجود عجیب وارد خانه می شودند ، آنها طوفان را با مادر بزرگ آن قصه قدیمی عوضی گرفته اند !!! بله ! فیلم در به درها براساس یکی از قصه های قدیمی خودمان است قصه ای که در آن حیوانات مختلف به خانه نقلی مادر بزرگ می آیند و هر کدام به بهانه ای ،حاضر نیستند آنجا را ترک کنند . در این فیلم ،طوفان ، به جای مادر بزرگ ظاهر شده و حیوانات هم از صورت حیوانی شان خارج شده اند و به شکل موجودات عجیب و غریب در آمده اند . به علاوه داستان کمی امروزی شد و با مسائل امروز درگیرمی شود. مثلا مسائلی مثل حفاظت از محیط زیست و امانت داری به داستان اولیه اضافه شده است. فیلم دربه درها ممکن است کمی سرگرم کننده باشد و بچه ها را بخنداند ولی در اصل یک مشکل بزرگ دارد و آن این است که فیلم یک اثر سینمایی نیست بلکه بیشتر به یک کار کوتاه تلویزیونی شبیه است که با کشدار کردن صحنه ها ، سینمایی شده! در این فیلم از عروسکها استفاده شده اما عروسکها برای پرده عریض سینما مناسب نیستند بلکه بیشتر برای قاب کوچک تلویزیونها جوابگو هستند در نتیجه عروسکهای خوش ساخت و بامزه ای که روی صفحه کوچک تلویزیون کلی دلبری می کنند، روی پرده عریض سینما به موجوداتی ناقص الخلقه و بد ترکیب شباهت پیدا می کنند . اولین اشکال این عروسکها ، محدودیتهای حرکتی فراوان آنها است که بنده خدا ، فیلمبردار را مجبور کرده هی به آنها نزریک شود و از صورت یا از قفسه سینه به بالایشان تصویر بگیرد! جون اگر بخواهد زاویه دوربین را کمی باز کند بچه ها علاوه برعروسک، جناب عروسک گردان را هم می بیند که به سختی تلاش می کند و عرق می ریزد تا به عروسکش جان بدهد ! نکته در همین جا خلاصه نمی شود. این روزهاDVD ;VCD; VHS در بازار فراوان است و بچه ها با اندک هزینه ای می توانند ، فیلم های خوب و پر تحرک عروسکی جهان را ببینند و لذت ببرند ، بنابریان سطح سلیقه بچه ها خواه ناخواه ، به تناسب با آثاری که برای دیدن در اختیار دارند، بالا رفته است و عروسکهای ابتدایی فیلم در به در ها مطلقا سلیقه مخاطبان کم سن و سالش را راضی نمی کند . عروسکها و شخصیتهای کارتونی دنیا، امروزه از محبوبیت فراوانی میان بچه ها برخوردارند ، فروش فیلمهاست و علاوه بر فیلم ، عروسکهای رقمهای در جدولفیلمهاست و علاوه بار فیلم عروسکهای شخصیتها و لباسها و ماسکهای آنها هم به خوبی در بازارهاعرضه می شوند ، حالا خودتان با به جای مخاطب فیلم در به درها بگذارید و از خود بپرسید که این مخاطب کم سن و سال چطور می تواند با عروسکهایی ارتباط برقرار کند که حتی حرکات صورتشان واقعی و دلنشین نیست و حرکاتی محدود و بسته از خود نشان می دهند ؟ ظاهرا آزادترین و قابل انعطاف ترین عروسک فیلک عروسک بچه جن است که آن هم حتی در شادترین لحظه های فیلم ، جز تکان دادن پارچه ای که به دور کمر بسته است ، نمی تواند کار دیگری انجام دهد ! مشکل بعدی فیلم موسیقی آن است ، موسیقی هایی که اغلب برگرفته از تم های آشنا و موزیکاهای مشهور است و فقط شعر و ترانه اش کودکانه تر شده است ، به علاوه موسیقی یک جذابیت شنیداری است و نه سینمایی و می توان خیلی راحت این موسیقیها را روی نوار کاستی پیدا کرد و شنید ، بی آنکه نیازی به دیدن فیلم باشد. خلاصه در به درها فیلمی است که به تجدید نظر اصولی سازندگانش نیاز دارد، تجدید نظر روی عناصر دراماتیک فیلمنامه کودک و نوجوان و همچنین امکانات موجود و طریقه به کارگیری این امکانات . نکات مهمی که گویی همگی در یا ن فیلم نادیده گرفته شده اند. همین !