مجله نوجوان 68 صفحه 21

طیبه مونسان دریا چی . . . ؟ دریا پنجره ، دریا دیوار ، دریا کمد ، آخه بالاخره دریا چی . من نمی دونم تا کی این کلمۀ بیچاره باید این طور نیمه نصفه و پا درهوا باقی بمونه . بابای ما هم که می گفت امسال تا بتوانم می برتمون در ، یا . . . اون هم به قولش عمل نکرد که حداقل ما بفهمیم چرا این همه آدم بیکار هر سال برای دیدن در ، یا هر چیز نامعلوم دیگه ای می رن شمال . بدجور مشتاق شدم این در تاریخی را از نزدیک زیارت کنم . این تلویزیون هم که هراز گاهی از در ، یا . . . که بقیه اش تا آخر برنامه هم مشخص نمی شه که چیه . . . صحبت می کنه . حتّی خود در هم نشون داده نمی شه فقط تا چشم کار می کنه آبه و آب . نمی دونم شاید این دریا پنجره یا هر چیز دیگه ای که ممکنه باشه ، زیر آب رفته ، به خاطر همین آدمها همیشه راجع به این در و پیر زیر آبی ، با شک و دودلی صحبت می کنن . البته این که آنها خود در رو از کجا دیدن ، باز خودش جای سؤال داره . من که هر چی زل زدم به تلویزیون چیزی ندیدم . مثلث برمودا منطقه مثلث برمودا منطقه ای مثلثی شکل در اقیانوس آتلانتیک و در حاشیه دریای کلمبیاست . این منطقه از نظر دانشمندان پر از انرژی های الکترومغناطیسی است امّا به جز نظر دانشمندان ، مثلث برمودا تخیّل آدم ها و نویسنده ها و فیلمسازها را به کار انداخته است . خیلی از مردم معتقدند مثلث برمودا پر از ارواح کسانی است که در شهر گمشده آتلانتیس می زیستند . به علاوه نظریه ای در مورد موجودات فضایی مقیم آنجا وجود دارد ! شکل هندسی منطقه شبیه یک هرم است به همین دلیل فرضیه وجود نقاط اوج انرژی در داخل آن با توجه به ویژگی های هندسی هرم امکان پذیر است . اولین مقاله نوشته شده در مورد مثلث برمودا ، در سال 1964 و توسط ونسان ، اچ گادیس به رشته تحریر درآمد . اغلب نویسندگان ناپدید شدن کشتی ها و آدم ها در این منطقه را به موجودات فضایی ، ارواح یا موجودات ناشناخته دیگر نسبت داده اند . به هر صورت بیش از 1000 نفر در این منطقه ناپدید شده اند و هنوز پاسخ علمی برای این پدیده وجود ندارد . چرا آب دریاها شور است این سؤال برای اجداد ما هم مطرح بوده است . می دانید از کجا فهمیدم ؟ از اینجا که توی قصه های مادربزرگ های هر فرهنگی که جستجو کنید ، می توانید یک قصه قدیمی پیدا کنید که در آن راجع به شوری آب دریاها نظری داده شده ، در حالی که جواب علمی این سؤال خیلی ساده است . آب دریاها شور است چون نمک صخره های اطراف دریا در دریاها حل می شوند . در واقع همۀ باران ها کمی از دی اکسید کربن هوا را در خود حل می کنند و با این عمل خاصیت اسیدی خفیفی پیدا می کنند . این خاصیت اسیدی خفیف ، سطح خاک و سنگ و هر چه که آب باران با آن برخورد کند را می شوید و تعداد زیادی یون ، به خصوص یون های کلراید و سدیم را به دریا می برد . اصلی ترین فرمول نمک هم از ترکیب یون های کلراید و سدیم به وجود می آید ، بنابراین طعم نهایی آب دریاها در نتیجۀ این ترکیب ساده ، شور است !