مجله نوجوان 75 صفحه 6

از وقتی کامپیوترها لال نبودند . . . مریم شکرانی شاید تا به حال برایتان این سؤال به وجود آمده باشد که پسوند فایل های صوتی ذخیره شده در کامپیوترتان دقیقاً چه معنایی دارد . احتمالاً شما هم تنها این جواب مختصر و کوتاه را از دیگران شنیده اید که این پسوندها فرمت های صدایی را نشان می دهند . اصلاً فرمت صدا یعنی چه ؟ چرا فرمت ها مختلفند ؟ آیا واقعاً با هم تفاوتی دارند ؟ چه تفاوتی ؟ . . . من در این قسمت می خواهم در مورد این سؤال کمی بیشتر توضیح بدهم . البته اجازه بدهید از اول اول شروع کنم یعنی از زمانی که کامپیوترهای خانگی صدا دار شدند . . . یعنی چه ؟ مگر کامپیوترهای خانگی لال بودند ؟ بله می شود این را گفت ! تقریباً 15 سال پیش تنها صدایی که از یک کامپیوتر 286 خانگی خارج می شد یک bip ساده بود . دقیقاً شبیه همین بوق کوتاهی که بعد از روشن کردن کامپیوتر شنیده می شود . تا مدت ها کامپیوترهای شخصی ، سخت افزاری برای تولید صدا نداشتند و البته در محیط Dos نیز کاربران نیازی به وجود صدا احساس نمی کردند . احساس نیاز به صدا وقتی در بین کاربران ایجاد شد که بازی های کامپیوتری به بازار آمدند . با پیشرفت این بازی ها هم کاربران و هم تولید کننده های بازی دریافتند که بدون سیستم صوتی مناسب ، بازی ها جذابیت چندانی ندارند . اینجا بود که شرکت های مختلف دست به کار شدند و ابزارهای جانبی متنوعی برای تولید صدا در کامپیوترهای خانگی طراحی کردند . کارت صدای اولیه تنها هشت بیت ظرفیت داشت و کیفیت چندانی برای تولید صدا نداشت . به تدریج و با تولید رقابتی تر این کارت ها ، کیفیت صدای تولیدی بیشتر و قیمت آن ها کمتر و کمتر شد . به طوری که درحال حاضر کارت صوتی حرفه ای 128 بیت داریم که بیش از 6 کانال صوتی را پشتیبانی می کند . (در مورد کانال های صوتی نیز در آینده برایتان توضیحات زیادتری خواهم داد . ) علاوه بر آن ، این کارت ها با داشتن خروجی دیجیتال کیفیت صدای بسیار بالایی ارائه می دهند . از