مجله نوجوان 93 صفحه 17

سانحه خبر نمی کند ببینید سانحه خبر نمی کند و هر کدام از ما ممکن است با مصدومین مواجه شویم. در مورد آسیبهای ناحیۀ نخاع، یک نکته را به خاطر بسپارید. ما فرض را بر آسیب دیدگی نخاع می گذاریم. البته تا زمانی که عکس آن ثابت شود. این فرضیه اولیه یادمان می آورد که مریض مشکوک به آسیب نخاعی را نباید به هیچ قیمتی حتی به اندازۀسر سوزنی تکان دهیم، مگر وقتی که جانش در خطر مرگ باشد و مثلا در ماشینی اسیرشده باشد که آتش گرفته است. در غیر این موارد حاد، تا حد امکان به مصدوم دست نزنید و او را تکان ندهید چون بسیاری از چرخ نشینان امروز، کسانی هستند که در اثر نابلدی رهگذران ، دچار آسیب جدی نخاعی شده اند. آسیبی که شاید با جابجایی درست و با کمک متخصص ، هرگز انقدر جدی نمی شد. مراقب باشیم اگر: با مصدومی مواجه شدیم که در ناحیه کمر یا گردن مورد اصابت گلوله یا چاقو قرار گرفته بود. با مصدومی مواجه شدیم که در اثر تصادف، سقوط از بلندی یا هر سانحۀ دیگری در ناحیۀ گردن و یا کمر آسیب دیده بود. مصدومی که موقع شیرجه زدن صدمه دیده بود. مصدومی که به شدت زمین خورده بود. مصدومی که در اثر چرخش سریع و ناگهانی بدن آسیب دیده بود. مصدومی که در حین ورزش صدمه دیده بود. علائم اصلی اسیب به نخاع خشک شدن و بی حرکت ماندن گردن، ماندن سر در وضعییتی غیر معمولی، مشکل داشتن یا ناتوان بودن از راه رفتن، فلج شدن ، سردرد ، گردن درد یا کمر درد، کرختی و سوزن سوزن شدن پا، ناتوانی در کنترل ادار و بی هوشی و علائم شوک مثل رنگ پریدگی، سرد شدن پوست، کبودی ناخنها و لبها و کاهش هشیاری، از علائم هشدار دهنده ای هستند که در سوانح می توانند نشانه ای از بروز آسیبهای نخاعی باشند و دقت بیشتری را می طلبند. کمکهای اولیه برای مصدومین گردن و کمر: سر و تنۀ مصدوم را کاملا بی حرکت نگهدرید. اگر حرکت دادن مصدوم ضروری است،از چندین نفر کمک بگیرید که یکی از آنها فقط باید سر و گردن بیمار را نگهدارد. همۀ گروه باید بدن مصدوم را در حالیکه سر و گردن و کمر او کاملاً ثابت است، روی برانکارد قرار دهند. در اطراف سر و بدن بیمار، حوله ، پارچه و پتو قرار دهید و بیمار را به برانکارد ببندید تا موقع جابجایی، کوچکترین تکانی نخورد. لباسها و یا کلاه بیمار را از تنش در نیاورید.