مجله نوجوان 118 صفحه 22

جوجه کلاغ کارت قرمز و کارت زرد کارت زرد و کارت قرمز داخل جیب داور بودند، بازی هنوز شروع نشده بود. حوصلۀ کارتها از بیکاری سررفته بود بنابراین مثل همۀ بیکارها شروع کردند به حرف زدن؛ کارت قرمز: پس تو چرا رنگت زرد شده؟ نکنه مریضی؟ کارت زرد: سربه سرم نگذار داداش. تو که خودت خوب می‏دونی معنای رنگ زرد چیه! کارت قرمز: البته که می‏دونم، اگه سرچهار راه باشه رنگ زرد یعنی احتیاط، اگه توی معدن باشه یعنی طلا، اگه توی باغ باشه یعنی پاییز، اگه توی جیب داور باشه هیچ معنایی نداره، اما وای به روزی که از جیب داور بیرون بیاد و جلوی چشم بازیکن باشه. کارت زرد: اون وقت بازیکن کلافه می‏شه، سرشو تکون می‏ده و می‏گه «من که کاری نکردم، آقای داور بی انصافی نکنید. کارت قرمز: خوش به حال تو که بازیکنها با دیدنت زیاد عصبانی نمی‏شن! وقتی من جلوی چشمشون می‏آم قاطی می‏کنن و بعضی وقتها می‏خوان به داور حمله کنن. کارت زرد: مثل گاوبازی و پارچۀ قرمز؟! کارت قرمز: مواظب حرف زدنت باش. اگه بی ادبی کنی اخراجت می‏کنم ها! کارت زرد: برو بابا! تو فقط یک تکه مقوایی که رنگ قرمز بهت زدن. اگه داور نباشه تو هیچ کاره‏ای. کارت قرمز: زبون درازی نکن! خودت هم خوب می‏دونی که همه از من می‏ترسن. حتی مربیها و داورها! کارت زرد: اما یادت باشه که هیچ کس تو رو دوست نداره. نه بازیکنها، نه مربیها و نه حتی داورها. به نظرم بهتره فکری به حال رنگت بکنی. کارت قرمز: لطفاً کمتر پیشنهاد بده و یکی کمی به فکر خودت باش. من که خیلی دیر به دیر از جیب داور بیرون میام، این تو هستی که زود جوّ گیر می‏شی و خودت رو برای مردم لوس می‏کنی. راستی تصمیم گرفتم خاطراتم رو از بازیها بنویسم. کارت زرد: اما همۀ اون حرفهای آتشینی که از بازیکنهای اخراجی شنیدی که گفتنی و نوشتنی نیست. کارت قرمز: فکر شو کردم که چطوری درستش کنم، بعد از این که همه چیز و نوشتم می‏دم پاستوریزه‏اش کنن. کارت زرد: آفرین! اون وقت همه با هم مهربون می‏شن، همه به هم سلام می‏کنن، حتی از داور تشکر می‏کنن که بهشون کارت قرمز داده. بعضیها هم از بازیکنهای حریف عذرخواهی می‏کنن و با خجالت زدگی از زمین بیرون می‏رن. کارت قرمز: توی یک قسمت، بازیکن می‏آد به داور می‏گه «آقای داور سلام! من روی بازیکن حریف خطای عمد انجام دادم و شما متوجه نشدین. لطفاً به من کارت قرمز نشون بدین که تنبیه بشم» بعدش هم گریه می‏کنه مثل ابر بهار!