قسمت دوم
چرا فلسطین؟
این مسأله به اعراب مربوط است یا ایران؟
سردبیر: اجازه بدهید قبل از ادامۀ بحث، برای این که موضوع را مشخصتر کنیم و پراکنده حرف نزنیم، خیلی خلاصه بگویم که بعد از افول قدرت دولت عثمانی، بسیاری از سرزمینهای عربی و اسلامی تحت الحمایۀ قدرتهای بزرگ از جمله فرانسه و انگلستان درآمدند. فلسطین هم جزو همین سرزمینها بود که در نهایت، با شکل گیری جنبش صهیونیسم، جمعیت یهودیان مهاجر به این کشور روز به روز بیشتر شد. تا این که نهایتاً با حمایت انگلستان، غصب سرزمینها و اخراج و کشتار اعراب فلسطین آغاز شد که نهایتاً کشوری جعلی به نام اسراییل تأسیس شد. گفتنیها در این باره آن قدر زیاد است که از عهدۀ من و شما آن هم در دهها و صدها میزگرد خارج است. پس بگذارید این سؤال را مطرح
کنم که چرا این مسأله برای کشوری مثل ایران باید آن قدر اهمیت داشته باشد که حمایت از مردم فلسطین جزء اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی باشد؟
امیررضا: خوب، بحث بحث ظلم است. چون نظام
سیاسی کشور ما بر اساس دین اسلام تدوین شده، مبارزه با ظالم و دفاع از مظلوم اهمیت پیدا میکند.
عماد: ولی ما در حدّ مقدوراتمان میتوانیم عمل کنیم.
ما که نمیتوانیم همۀ ظالمان را از بین ببریم.
علی اصغر: به خاطر همین میشود با استفاده از دیپلماسی، نظر خودمان را در دنیا پیش ببریم. الآن کشورهای عربی که خطّ مقدّم مبارزه با اسراییل بودند،
خیلیهایشان با آنها صلح کردهاند و حتّی روابط برقرار
کردهاند.
امیررضا: این از ضعف آنهاست. چون برخلاف نظر ملّتهایشان و به خاطر سلطۀ آمریکا این کار را میکنند.
عماد: من این را قبول دارم. هیچ وقت هم نمیتوانم
وجود کشوری به نام اسراییل را قبول کنم. ولی
ضربالمثلی هست که میگوید نباید کاسۀ داغتر از
آش شد!
سردبیر: حالا این آش کجاست که ما کاسهاش باشیم؟
چرا فکر میکنی کشورهای عربی باید در اینباره تصمیم گیری کنند؟ البته ما نمیخواهیم با استفاده از زور، کسی
را در دنیا از بین ببریم. ما اهل منطقیم و میگوییم
سرنوشت ملّت فلسطین را باید ملّت فلسطین تعیین کند.
این یعنی نابودی اشغالگران، ولی معنی جنگ نمیدهد.
چرا فکر میکنی ما کاسۀ داغتر از آش شدهایم؟
عماد: خوب، به خاطر این که فلسطینیها عربند و
بیشتر از ایران، با عربها اشتراک منافع دارند.
امیررضا: این ظاهر قضیه است. ولی امروز غربیها ایران
را حامی اصلی فلسطینیها میدانند.
علی اصغر: بله، ایران بیشترین حمایت را میکند، امّا کشورهای عربی این واقعیت را نمیبینند.
سردبیر: به نظر من، عربی کردن موضوع فلسطین،
اشتباه بزرگی بود که شاید تا قبل از پیروزی انقلاب
ادامه داشت و چون اعراب در نهایت، مجبور به سازش
با رژیم اشغالگر قدس شدند، هیچ نتیجهای عاید ملّت فلسطین نشد. امّا امام خمینی، اولین کسی بود که مسألۀ فلسطین را تبدیل به یک دغدغۀ اسلامی کرد، نه فقط
عربی. به نظر شما این کار، خودش یک انقلاب نبود؟
امیررضا: دقیقاً همین طور است. اصلاً کارهای امام
همهاش الهی بود. ولی من میگویم که چرا خیلی از
همین کشورهای عربی، به جای این که از این موقعیت
استفاده کنند، دشمن ما شدند و حتّی رژیم عراق با ما
جنگید؟
علی اصغر: و عجیبتر این که امروز ما به خاطر دفاع
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 118صفحه 24