مجله نوجوان 120 صفحه 25

و اهداف اصلی را پیش روی مردم قرار داد، امّا پیمودن راه را بر عهدۀ خودشان گذاشتند. امام، حتّی رهبری خودش را نیز بدون رضایت مردم، جایز نمی‏دانست. عماد: شبیه این را در مورد حضرت علی علیه‏السّلام شنیده‏ام. که ایشان با وجود این که حکومت را حقّ خود می‏دانستند، تا زمانی که مردم نخواستند، خلافت را قبول نکردند. امیررضا: ولی امام حسین علیه‏السّلام چون حکومت را حقّ خود و خاندان پیامبر صل الله علیه و آله می‏دانستند، با یزید جنگیدند و شهید شدند. در حالی که مردم آن زمان، امام را تنها گذاشته بودند. پس چرا امام برخلاف خواستۀ مردم با بنی امیّه جنگیدند؟ علی اصغر: منظورت اینه که حتّی اگر مردم نخواهند حکومت اسلامی تشکیل بشود، باید این کار انجام شود؟ سردبیر: بحث جالبی شده. ولی امیررضا متوجه یک نکته دربارۀ قیام امام حسین علیه‏السّلام نشد؛ درست است که امام حسین علیه‏السّلام حکومت را حقّ خود می‏دانستند، همان طور که حضرت علی علیه‏السّلام و امام حسن علیه‏السّلام قبل از ایشان همین حق را داشتند امّادلیلواقعۀ عاشورا این نبود. امام حسین علیه‏السّلام فقط نمی‏خواستند با یزید بیعت کنند. یزید اصرار داشت به هر قیمتی که شده از ایشان بیعت بگیرد تا پایه‏های حکومتش قوی‏تر شود ولی امام هرگز زیر بار این ننگ نرفت. پس، این که فکر کنیم امام حسین علیه‏السّلام با 72 نفر که در کنارش بودند، قصد تشکیل حکومت را داشت، اشتباه بزرگی است. امام می‏خواست به عنوان یک منتقد و مخالف، در جامعه حضور داشته باشد و با انحرافهای امّت اسلامی مبارزه کند. علی اصغر: بنابراین، زمانی که مردم بخواهند یک حکومت، مشروعیت پیدا می‏کند. امیررضا: ولی این طورکه نمی‏شود!شایدمردم حکومت کفر را بخواهند! شاید حکومت یزید را بخواهند! عماد: شاید ولی این به معنی بر حق بودنآن حکومتها نیست. اگر هم مردم حکومت اسلامی نخواهند، این به معنی غلط بودن حکومت اسلامی نیست. سردبیر: من هم این طور فکر می‏کنم. آن چیزی هم که ما در جریان انقلاب از امام آموختیم همین بود. امام با زور، حکومت نکرد. کاری کرد که مردم با جان و دل، ایشان را به ایران آوردند و گفتند تو رهبر ما باش، تو امام ما باش. تا زمانی که مردم نمی‏خواستند، یا اصلاً ایشان را نمی‏شناختند، امام به عنوان یک روحانی و مرجع تقلید وظیفۀ خودش را انجام می‏داد. یعنی کار فکری می‏کرد، سخنرانی می‏کرد، اعلامیه می‏داد و شاگردان آینده‏سازش را تربیت می‏کرد. زمانی هم که همه، یکصدا فریاد زدند: «یا مرگ یا خمینی» امام باز به تکلیفش عمل کرد و حکومت اسلامی تشکیل داد. ولی در هیچ حال از مردم غافل نبود. کافی است به همین یک جملۀ معروف امام توجه کنیم که فرمود: میزان رأی ملّت است. ادامه دارد...