مجله نوجوان 128 صفحه 8

محمدرضا تقی‏دخت فتح مکه و آغاز دوران ثبات سالهای سکونت محمد صلی الله علیه و آله در مدینه، سالهای دعوت آرامِ اعراب به اسلام بود. در این سالها، پیوسته اعراب از همه جای شبه جزیره آمده بودند و به دعوت محمد صلی الله علیه و آله لبیک گفته بودند. هم از این روی، در این سالها، اسلام رمق و رونقی یافته بود و قدرت و عُدّتی. پیامبر ما، اما شش سالی بود که به مکه درنیامده بود و نه حجّی گزارده بود و نه از احوال شهر نوجوانی و جوانی خود خبری داشت. علاوه بر اینها، یاران محمد صلی الله علیه و آله نیز که سالها پیش خانه و کاشانه و خویشان و کسان خویش را در مکه رها کرده بودند، اندک اندک در سایۀ قدرتی که اسلام یافته بود، به این اندیشه میافتادند که در تقاص آن بدیها و سختیها که قریش بر باقی ماندۀ زاد و رود آنها کرده بودند، اقدامی بکنند؛ به خصوص که اسلام اکنون میتوانست آهنگ برابری مسلمانان مدینه را در برابر کفار مکه سر دهد. سرانجام محمد صلی الله علیه و آله در سال ششم هجرت با جمع زیادی از یاران و همراهان، به سمت مکه روی کرد به عزم حج گزاردن و تا "حدیبیه" که در دو فرسخی مکه قرار داشت پیش آمد. اما در آنجا با لشگر قریش برخورد کرد و وقتی قصد حج وی و یارانش مطرح شد، قریش که مانع ورود شده بودند، با دیدن اصرار پیامبر و یارانش، گردن به پیمان صلحی نهادند ده ساله، مشروط به آن که در سال بعد، محمد صلی الله علیه و آله و یارانش به مکه بیایند و حج بگزارند. این پیمان صلح، "صلح حدیبیه" نام گرفت . یاران پیامبر هم با وجود نارضایتی که از ماجرای عدم ورود به مکه داشتند، اما به احترام پیمان صلح پیامبر ، بازگشتند و در طول مدت یکسال، با همراهی پیامبر کارهای