مجله نوجوان 128 صفحه 11

تماشاچی باشد؟ سردبیر: منظورم این است که اگر همه در حدّ مقدماتی امکان یادگیری داشته باشند چه اشکالی دارد؟ سهند: به نظر من سینما یک جوری است که هر نوجوانی اوّل خیال می‏کند به آن علاقه دارد ولی خیلی از اینها واقعی نیست. مثلاً خود من فکر می‏کردم به پرورش ماهی خیلی علاقه دارم. یک آکواریوم خریدم با شش تا ماهی ولی بعد فهمیدم که علاقۀ من الکی بوده یعنی به قول بابام از سرم افتاد. حامد: خوب همه برای اینکه بفهمند علاقۀ‏شان واقعی است یا نه باید دنبالش بروند دیگر. اگر ادامه دادند یعنی علاقه دارند و اگر هم رها کنند بالاخره یک چیزی یاد گرفتند. سردبیر: بچّه‏ها از بحث اصلی دور افتادیم. سؤال اصلی این است که آیا جاهایی که متولّی فرهنگی و هنری هستند به همۀ بچّه‏ها امکانات آموزش هنری می‏دهند یا نه؟ حامد: جاهایی که متولی هستند یعنی مدرسه‏ها؟ سردبیر: نه حامد جان! یعنی مثلاً وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مراکز فرهنگی و هنری شهرداری‏ها، حوزۀ هنری. آبتین: ما فقط کلاسهای کانون می‏رفتیم ولی فرهنگ و ارشاد و حوزه هنری و شهرداری تا حالا نرفتیم. حامد: آقا وزارت ارشاد مگر کلاسهای هنری دارد؟ سهند: آقا حوزۀ هنری به منزل ما نزدیک است ولی برای بچّه‏ها کلاس ندارد. سردبیر: بچّه‏ها ببخشید. مثل اینکه یک مقدار پیچیده حرف زدم. منظورم همین فرهنگسرا و خانه‏های فرهنگ بود. حامد: آهان. ما چند سال پیش در فرهنگسرای بهمن کلاس نقاشی و خطاطی می‏رفتیم. خواهرم هم چند سال پیش آنجا کلاس گویندگی رادیویی می‏رفت. سردبیر: منظور سؤال من این بود که آیا برای بچّه‏ها امکان یادگیری هنری وجود دارد یا نه؟ آبتین: فرهنگسراها و خانه‏های فرهنگ چیز خوبی است. یعنی اوّل که خانه‏های فرهنگ را ساختند خیلی خوب بود و خیلی هم استقبال می‏شد. ولی کم کم به جاهایی برای پول درآوردن تبدیل شد. یعنی کلاسهایش همه از این کلاسهایی شد که کلّی پول می‏گیرند و هیچ چیزی یاد نمی‏دهند. سهند: آقا شما فکر می‏کنید اگر من و حامد و آبتین بخواهیم یک گروه تشکیل بدهیم و تأتر بازی کنیم آنها به ما مکان تمرین یا مربّی می‏دهند؟ سردبیر: فکر می‏کنم این طور باشد. حامد: نه آقا! اصلاً ما را تحویل هم نمی‏گیرند. آبتین: فرهنگسراها و خانه‏های فرهنگ مثل گذشته شور و نشاط ندارد. تقریباً خانه‏های فرهنگ به حالت نیمه تعطیل درآمده است و کلاسهای خاصّی برگزار نمی‏کنند. سردبیر: بچّه‏ها این بحث به نتیجه نمی‏رسد. بهتر است این بحث را همینجا رها کنیم و هفتۀ بعد هم دربارۀ آموزش و پرورش حرف بزنیم.