مجله نوجوان 147 صفحه 5

آنجا که غیبت جایز است برخی از علما غیبت کردن در بعضی جاها را مجاز دانسته­اند؛ مثلاً یکی از این جاها غیبت کردن پشت سر حاکم ظالم است. این موارد را در حکایات سعدی هم می­توانید مطالعه کنید. خارج از این چند مورد استثناء، حتّی اگر از خوبیهای کسی هم در جایی که او حضور ندارند نقل قول کنید و او راضی به این کار شما نباشد کار شما گناه دارد. حتّی اگر بدی کسی را در حضورش هم بگویید ولی شخص دیگری در جمع شما باشد و گفتۀ شما را بشنود باز هم مرتکب غیبت شده­اید یعنی کسی را از غیبت دیگری مطلع کرده­اید حالا فرقی نمی­کند که او باشد یا نباشد. غیبت راه گریز ندارد بعضیها سعی می­کنند با گفتن برخی جملات کلیشه­ای قبل از غیبت کردن، وجدان خودشان را از عذاب نجات بدهند. مثلاً می­گویند: «غیبتش نباشه» و در ادامۀ این جمله هر چه دلشان می­خواهد غیبت می­کنند غافل از اینکه گفتن این جمله اصلاً باعث نمی­شود که فرشته روی شانه چپ آن آدم، قلم را زمین بگذارد و دست از نوشتن بردارد. بعضیها هم می­گویند: «جلو روی خودش هم میگم» و بعد حسابی غیبت می­کنند غافل از اینکه اگر جلوی کسی چیزی بگویند اصلاً دلیل نمی­شود که همه مجاز به شنیدن آن باشند. عیب هر کس را بای دفقط به خودش گفت: چنان که شاعرمی­گوید: دوست دارم که دوست عیب مرا همچو آیینه رو به رو گوید نه که چون شانه با هزار زبان پشت سر رفته مو به مو گوید یادتان باشد غیبت از گناهان کبیره و از گروه حق الناس است یعنی تا زمانی که شخصی که از او غیبت کرده­اید از شما راضی نشود خداوند متعال رحمن رحیم گناه شما را نخواهد بخشید.